Ο Άγιος Σπυρίδωνας με το θαύμα του καθήλωσε τους πάντες

Από τα πολλά θαύματα που αναφέρονται στον βίο του Αγίου Σπυρίδωνα, θα σταθώ σε αυτό που έκανε στην διάρκεια της πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, διότι μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση. Για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν, το περιγράφω σύντομα.

Η εκκλησία συγκλονιζόταν από την αίρεση του Αρείου ο οποίος δίδασκε πως ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά το πρώτο δημιούργημα του Θεού. Έτσι, όμως, ακύρωνε το βασικό δόγμα της Αγίας Τριάδος. Τότε ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος συγκάλεσε την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ. Χ. για να λύσει το θέμα. Πήραν μέρος σε αυτήν σπουδαίοι άγιοι κληρικοί από όλη την αυτοκρατορία, ανάμεσά τους και ο Άγιος Σπυρίδων, επίσκοπος Τριμυθούντος της Κύπρου.

Οι ορθόδοξοι κληρικοί, πολλοί από τους οποίους ήταν μεγάλοι θεολόγοι, ανέπτυξαν τις απόψεις τους υποστηρίζοντας την θεότητα του Κυρίου Ιησού και το τριπρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Ζήτησε τον λόγο και ο Άγιος Σπυρίδων. Οι υπόλοιποι ορθόδοξοι ανησύχησαν διότι ο Άγιος ήταν αμόρφωτος και απορούσαν τί θα μπορούσε να πει. Εκείνος έβαλε πάνω στην αριστερή του παλάμη ένα κεραμίδι, έκανε με το δεξί του χέρι το σημείο του σταυρού λέγοντας «Εις το όνομα του Πατρός» και αμέσως ανέβηκε προς τα επάνω η φωτιά με την οποία είχε ψηθεί το κεραμίδι, «και του Υιού» και τότε έτρεξε προς τα κάτω το νερό με το οποίο είχε ανακατωθεί το χώμα για να γίνει το κεραμίδι «και του Αγίου Πνεύματος» και στην παλάμη του έμεινε το χώμα. Με το θαύμα αυτό έδειξε χειροπιαστά ότι, όπως το κεραμίδι είναι ένα, αλλά αποτελείται από τρία στοιχεία, έτσι και η Αγία Τριάδα είναι μία, αλλά αποτελείται από τρία Πρόσωπα.

Το θαύμα αυτό αποτελεί μία ακόμη επιβεβαίωση πως ο Θεός φωτίζει και δίνει την σοφία Του στις καθαρές και ταπεινές καρδιές, ακόμη και όταν αυτές δεν διαθέτουν την μόρφωση και τις γνώσεις του κόσμου.