Για τους νοσταλγούς της "Χρυσής Εποχής" των Anime (μιλάω φυσικά για την δεκαετία του ‘80 και του ‘90.), δεν θα μπορούσε να λείψει από αυτή την λίστα ο Μακαρονάς της Καρδιάς μας.
Ναι, σωστά μαντέψατε!
Ένα θερμό χειροκρότημα για τον ένα και μοναδικό Kabamaru!!!
👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏
Τώρα, για όσους δεν γνωρίζουν:
Το Igano Kabamaru (δηλ.: "Στόμα Ιπποποτάμου της Ίγκα" στα Ελληνικά) είναι μια σειρά anime και manga. Αρχικά κυκλοφόρησε σε βιντεοκασέτες VHS. Μετά προβλήθηκε σε τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς σε όλη την Ελλάδα και αργότερα μέσα από την συχνότητα του Junior's Tv. Η σειρά προβλήθηκε εκτός από την Ελλάδα και στην Κύπρο, Γαλλία και Ιταλία.
Υπόθεση:
Ο Kabamaru, ορφανός κι απ'τους δύο γονείς, μεγάλωσε με τον παππού του Saizo σε ένα ορεινό χωριό. Εκεί εκπαιδευόταν για να γίνει νίντζα μαζί με ένα άλλο εγκαταλελειμμένο παιδί, τoν Hayate, που μην μπορώντας να αντέξει την σκληράδα του Saizo, το έσκασε. O Saizo είχε μια παλιά αγαπημένη την Ran, διευθύντρια ενός από τα δύο καλύτερα σχολεία της Ιαπωνίας, η οποία αναλαμβάνει να πάρει τον Kabamaru μετά το θάνατο του Saizo μαζί της στο Τόκιο. Ο Kabamaru συμπαθεί ιδιαίτερα την εγγονή της Ran, την Mai, αλλά εκείνη αρχικά τον θεωρεί άξεστο χωριάτη (όχι άδικα) και έχει μάτια μόνο για τον Shizune, τον πλούσιο σοφιστικέ πρόεδρο του μαθητικού συμβουλίου με την μωβ σκιά ματιών. Βέβαια η ουσία της ιστορίας δεν είναι οι έρωτες του Kabamaru (ίσως γιατί ο πραγματικός του έρωτας είναι μόνο το φαγητό του) αλλά η αντιπαλότητα ανάμεσα στα δύο σχολεία, που ούτε λίγο ούτε πολύ τον μετέτρεψε σε εκπαιδευτή πολεμικών τεχνών για όλους τους συμμαθητές του, καθώς και η επανεμφάνιση του Hayate.
Η σειρά αποτελεί κωμωδία με σατυρική διάθεση προς τα shoujo (anime για κορίτσια). Δεν προβλήθηκε σε πολλές χώρες εκτός Ιαπωνίας όπως άλλα, μα παρόλα αυτά άφησε ιστορία στην ελληνική τηλεόραση χάρη στη κάκιστη μεταγλώττιση του, που έδωσε μεγαλύτερη διάσταση στο κωμικό του στοιχειό. Οι ήρωες μοιράζονταν την ίδια φωνή, το ρόπαλο του baseball (bat) μεταφράστηκε νυχτερίδα (bat), τα noodles έγιναν μακαρονάδα και καθώς έπρεπε να υπάρχει κάποιος συγχρονισμός λέξεων και κίνησης χειλιών (για αρτιότερο αισθητικό αποτέλεσμα) κάποιες φράσεις ή δεν ειπώθηκαν ποτέ ή διατυπώνονταν με αρκετά αλλόκοτο τρόπο. Έτσι δημιουργήθηκαν ατάκες όπως: «-Τι κανεις αυτό είναι το κουτί για το φαγητό μου! –Όχι αυτό είναι ο σκουπιδοτενεκές! – Σκασμος δεν είναι σκουπιδοτενεκές!… κλπ», «Κατάρα!Κατάρα!Κατάρα» και η γνωστότερη μετά το «Μακαρονάααδα»: «Σκασμός μου την έχει δώσει, τώρα… Να πας στο διάβολο Χαγιάτε!» (Το «Σκασμός», το «Διάολε» και το «Καταραμένε» ακουγόταν τουλάχιστον δέκα φορές σε κάθε επεισόδιο).😂😂😂😂😂😂😂
Αχ! Ωραίες εποχές, ωραίες εποχές!
Και για να σας "στείλω" ακόμα περισσότερο:
O "Kabamaru" επιστρέφει μετά από 34χρόνια!
Μακαρονάδες όλου του κόσμου ενωθείτε!!!
Χάρη στη χειρότερη μεταγλώττιση όλων των εποχών, και χάρη στη μοναδικότητα του χαρακτήρα του, ο Kabamaru κέρδισε μια θέση στη καρδιά μιας ολόκληρης γενιάς και δεν θα ήταν καθόλου ζημιογόνο για τους νεότερους να του ρίξουν μια ματιά, καθώς μπορεί να προσφέρει και σήμερα άφθονο γέλιο!
