Το Τσεπέλοβο έγινε… στάβλος από τα πολλά αδέσποτα ζώα!

• Σπουδαίο γεγονός για το Ζαγόρι η ένταξη χωριών του στον Κατάλογο με τα Τοπία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλα… βαίνουν καλώς στην περιοχή, αφού υπάρχουν προβλήματα καθημερινότητας, τα οποία δε συνάδουν με τη «βαριά» κληρονομιά και τον τουριστικό χαρακτήρα της, ο οποίος θα γίνει ακόμα πιο έντονος μετά την τελευταία θετική εξέλιξη.

Ένα ενδεικτικό πρόβλημα περιγράφει ο κ. Γιάννης Φερεντίνος, κάτοικος Τσεπελόβου και δεν είναι άλλο από τα αδέσποτα ζώα, σκυλιά, αγελάδες και… άλογα, τα οποία κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα μέσα στο χωριό, επιτιθέμενα (τα σκυλιά) σε περαστικούς, καταστρέφοντας κήπους και μετατρέποντας τον οικισμό σε… στάβλο με τις ανάλογες μυρωδιές!

Η επιστολή

Με γλαφυρό τρόπο αφηγείται ο κ. Γιάννης Φερεντίνος την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο Τσεπέλοβο με τα αδέσποτα ζώα που το έχουν κατακλύσει, αναφέροντας τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

«Το χωριό μου το Τσεπέλοβο όπως και όλο το Ζαγόρι εσχάτως εντάχθηκε από την UNESCO στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς λόγω του ιδιαιτέρου κάλλους φυσικού και ανθρωπογενούς.

Το γεγονός αυτό αποτελεί μία ιδιαίτερη σημαντική θετική εξέλιξη για την περιοχή μας και είναι κι ένα βαρύ "εμπορικό σήμα" και εισιτήριο για την ανάπτυξη της περιοχής, με αιχμή του δόρατος τον τουρισμό και με ό,τι αυτός περικλείει. 

Είχα την τύχη να γεννηθώ και να μεγαλώσω στον ευλογημένο αυτόν τόπο και, σαν απλός δημότης Ζαγορίου, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω την UNESCO για την επιλογή της, καθώς και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, τον πρόεδρο της Βουλής Κωνσταντίνο Τασούλα και την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη,  οι οποίοι πρωτοστάτησαν και υλοποίησαν αυτό το εγχείρημα.

Κυρίως, όμως, θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς που έζησαν στον τόπο αυτό, συναγωνίστηκαν την φύση στην καλλιτεχνία, δημιούργησαν τον καταπληκτικό αυτό λαϊκό πολιτισμό που εξετίμησε η UNESCO και τον οποίον κληρονόμησαν σε εμάς.

Όμως, δυστυχέστατα, ορισμένες πράξεις των επιγόνων δημιουργούν την εντύπωση ότι αποποιούνται αυτής της κληρονομιάς. Έτσι, αν επισκεφτεί κάποιος σήμερα το χωριό μου, θα το δει γεμάτο με αδέσποτα ζώα, κυρίως αγελάδια, σκύλους και άλογα. Τα συμπαθή κατά τα άλλα αυτά τετράποδα περιφέρονται αδέσποτα και ανεπιτήρητα στα καλντερίμια του χωριού, στην κεντρική πλατεία, κάνοντας έτσι τον οικισμό ένα απέραντο στάβλο, καταστρέφοντας περιφράξεις και κήπους. Η παρουσία τους στον οδικό δίκτυο είναι πρόξενος ατυχημάτων. Τα αδέσποτα σκυλιά σε αγέλες πλέον επιτίθενται σε χωριανούς και επισκέπτες και συνθέτουν έτσι μία απαράδεκτη, θλιβερή εικόνα για ένα τουριστικό προορισμό όπως είναι το Τσεπέλοβο.

Στη μικρή μας όμως κοινωνία όλοι μας γνωρίζουμε ότι όλα αυτά τα αδέσποτα ζώα έχουν για δεσπότη κάποιους "αδέσποτους ανθρώπους", αν και ο όρος αδέσποτος είναι δόκιμος επί ζώων, θα τον χρησιμοποιήσω, μιας και όλοι μας ανήκουμε στο έμβιο βασίλειο.

Αντί να εκτρέφουν σωστά τα επιδοτούμενα βοοειδή οι "αδέσποτοι άνθρωποι" παραμελούν εντελώς το βιός τους, που γίνεται συχνά βορά λύκων και αρκούδων, περιφέρονται σκελετωμένα το χειμώνα στον οικισμό και συχνά καταλήγουν από ασιτία. Πολλοί εκ των συγχωριανών μου όπως κι εγώ είμαστε μάρτυρες ψόφιων βοοειδών στα πέριξ του χωριού.

Ο περήφανος ελληνικός ποιμενικός σκύλος αντί να επιτηρεί το βιός, παραμελημένος πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα δημιουργώντας αγέλες που συναντάμε αποστεωμένες στην πλατεία και έξω από τα μαγαζια,"επαιτώντας" ένα κομμάτι ψωμί. 

Αυτοί οι "αδέσποτοι άνθρωποι" αυτό κάνουν γιατί έτσι τους βολεύει ή γιατί τόσο ξέρουν, τόσο καταλαβαίνουν και κυρίως επειδή οι δεσπόζουσες "αδέσποτες αρχές" το ανέχθηκαν επί σειρά ετών και σχεδόν μας το επέβαλλαν ως κάτι το φυσιολογικό.

Σε όλες τις ετήσιες λαϊκές συνελεύσεις είμαστε μάρτυρες μιας επαναλαμβανόμενης παράστασης με τους κατοίκους έντονα διαμαρτυρόμενους και τις αρχές του τόπου (πρόεδρος, δήμαρχος, δημοτικοί σύμβουλοι κ.λ.π) να δηλώνουν ανήμποροι και αδύναμοι να επιλύσουν το πρόβλημα και να μεταθέτουν τις ευθύνες οπουδήποτε πλην των ιδίων.

Η νοσηρή αυτή κατάσταση, γνωστή στην αστυνομία για την σωρεία των μηνύσεων, γνωστή στον Περιφερειάρχη για τις πολλές παραστάσεις που του έγιναν και γνωστή σε όλους από τις δημοσιεύσεις στο τοπικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο παραμένει μαζί με το τετραγωνισμό του κύκλου ένα "άλυτο" πρόβλημα.

Τα αδέσποτα ζώα ό,τι και να γράψω, ό,τι και να πω δεν θα το ακούσουν, ελπίζω όμως ότι θα βρεθεί κάποια "αρχή", όπου θα δεσπόζει η σύνεση και η φρόνηση για το σωστό και το δίκαιο και κυρίως η αποφασιστικότητα εφαρμογής του και η οποία θα ακούσει και θα λύσει αυτόν τον γόρδιο δεσμό».