Η αφήγηση της Shogher Tonoyan αρχίζει το 1915, ανήμερα της γιορτής του Βαρδαβάρ, όταν έγινε η σφαγή στο χωριό τους από Τούρκους και Τσετσένους. Από την οικογένειά της 60 άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί και μόνο αυτή και ο αδελφός της επέζησαν.
Η μαρτυρία που ακολουθεί εξιστορεί τα τραγικά γεγονότα εκείνης της ημέρας, καθώς και τη συνέχεια της πορείας τους μέχρι να εγκατασταθούν μετά από πολλές περιπέτειες στο χωριό Katnahbyur στην περιοχή του Ταλίν.
«Την ημέρα του Βαρδαβάρ*, το 1915, οι Τούρκοι στρατιώτες έφεραν Τσετσένους ληστές από το Νταγκεστάν για να μας σφαγιάσουν. Ήρθαν στο χωριό μας και λήστεψαν τα πάντα. Μας πήραν πρόβατα, βόδια και ολόκληρες περιουσίες. Όσοι ήταν εμφανίσιμοι τούς πήραν μαζί τους. Πήραν και τον μικρό γιο της θείας μου που έμενε μαζί μας, μαζί με όλους τους άντρες της πόλης.
«Μάζεψαν τους πιο νέους και όλους τους ηλικιωμένους στους μεγάλους στάβλους του χωριού Αβζούτ, στοίβαξαν γύρω τους σανό, έριξαν κηροζίνη και τους έβαλαν φωτιά.
Περί τα 60 μέλη της ευρύτερης οικογένειάς μας κάηκαν σε εκείνους τους στάβλους. Ούτε στον εχθρό μου να αντικρίσει αυτά που είδα…»
Διαβάστε περισσότερα στο pontosnews
