Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 9 Μαρτίου το 1925. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και μετεκπαιδεύτηκε στην Ακτινολογία στη Βιέννη. Εργάστηκε ως γιατρός στη Θεσσαλονίκη και από τα τέλη του 1978 έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα.
Πολιτικά στρατευμένος από νεαρή ηλικία στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς, υπήρξε αρχισυντάκτης του φοιτητικού περιοδικού «Ξεκίνημα» (1944), πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου καταδικάστηκε από το στρατοδικείο σε θάνατο για την παράνομη πολιτική του δράση (1949).
Το 1945 πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη εμφάνισή του στο χώρο των γραμμάτων με την ποιητική συλλογή «Εποχές». Μετά το 1962, ο Αναγνωστάκης σιώπησε ποιητικά ως το 1970, οπότε δημοσίευσε ποιήματά του με τον γενικό τίτλο «Ο στόχος». Αυτή ήταν και η τελευταία συλλογή που δημοσίευσε.
Από το 1959 ως το 1961 υπήρξε διευθυντής του περιοδικού «Κριτική», μέσα από τις στήλες του οποίου πρόβαλε τα σύγχρονά του ευρωπαϊκά λογοτεχνικά ρεύματα. Συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Αυγή» και τα περιοδικά «Ελεύθερα Γράμματα», «Φιλολογικά Χρονικά», «Νέα Ελληνικά», «Διάλογος», «Επιθεώρηση Τέχνης», «Εποχές», «Ο Αιώνας μας», «Θούριος», όπου έγραψε δοκίμια, μελέτες και κριτικές βιβλίων.
Έργα του Μανόλη Αναγνωστάκη μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη και άλλους έλληνες συνθέτες και μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες.
Πέθανε στην Αθήνα στις 23 Ιουνίου του 2005.
Ποιητικές συλλογές:
«Εποχές» (με δύο σχέδια του Τάκη Αλεξανδρίδη), Θεσσαλονίκη, 1945
«Εποχές 2», 1948
«Εποχές 3», 1951
«Η συνέχεια», 1954
«Η συνέχεια 2», 1956
«Τα ποιήματα (1941-1956)» (συγκεντρωτική έκδοση), Αθήνα, 1956
«Η συνέχεια 3», 1962
«Ο στόχος», 1970
«Ποιήματα 1941-1971», Θεσσαλονίκη, 1971
Πεζά:
«Το περιθώριο ’68-’69», εκδ. Πλειάς, Αθήνα, 1979
«Υ.Γ.», Αθήνα, 1983 (έκδοση εμπορίου, κανονική έκδοση 1992)
Δοκίμια – μελέτες:
«Υπέρ και κατά», τ. Α’-Β’, 1965
«Αντιδογματικά», εκδ. Πλειάς, Αθήνα, 1978
«Τα συμπληρωματικά – Σημειώσεις κριτικής», εκδ. Στιγμή, Αθήνα, 1985
«Ο ποιητής Μανούσος Φάσσης – Η ζωή και το έργο του, Μια πρώτη απόπειρα κριτικής προσέγγισης», εκδ. Στιγμή, Αθήνα, 1987
«Η χαμηλή φωνή – Τα λυρικά μιας περασμένης εποχής στους παλιούς ρυθμούς, μια προσωπική ανθολογία του Μανώλη Αναγνωστάκη», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 1990
Μεταφράσεις:
«F. G. Lorca, Δύο Ωδές – Ωδή στον Salvador Dali & Ωδή στον Walt Whitman» (απόδοση: Κλείτος Κύρου – Μανώλης Αναγνωστάκης), Θεσσαλονίκη, 1948
[Πηγή για το βιογραφικό, τη φωτογραφία και την εργογραφία: Ε.ΚΕ.ΒΙ.]
Ποιήματα δημοσιευμένα στο Translatum:
Ο Πόλεμος / Εποχές (1945)
Πέντε μικρά θέματα (III) / Εποχές (1945)
Πέντε μικρά θέματα (IV) / Εποχές (1945)
Τώρα / Εποχές (1945)
Αν θυμούμαι… / Εποχές 3 (1951)
Επίλογος / Εποχές 3 (1951)
Η αγάπη είναι ο φόβος… / Εποχές 3 (1951)
Εκεί… / Η συνέχεια (1954)
Έπρεπε… – Η συνέχεια (1954)
Το σκάκι / Η συνέχεια (1954)
Αντί να φωνασκώ… / Η συνέχεια 2 (1956)
Μιλώ… / Η συνέχεια 2 (1956)
Όταν αποχαιρέτησα… / Η συνέχεια 2 (1956)
Άνθρωποι / Παρενθέσεις (1956)
Τοπίο / Παρενθέσεις (1956)
Αφιέρωση / Η συνέχεια 3 (1962)
Σε τι βοηθά λοιπόν… / Η συνέχεια 3 (1962)
Στ’ αστεία παίζαμε… / Η συνέχεια 3 (1962)
Το ναυάγιο / Η συνέχεια 3 (1962)
Αισθηματικό διήγημα / Ο στόχος (1970)
Επίλογος / Ο στόχος (1970)
Θεσσαλονίκη, μέρες του 1969 μ.Χ. / Ο στόχος (1970)
Ποιητική / Ο στόχος (1970)
Προσχέδιο δοκιμίου πολιτικής αγωγής / Ο στόχος (1970)
Στο παιδί μου… / Ο στόχος (1970)
πηγή: translatum.gr
