Η διαστημοσυσκευή «Κασίνι» που μελετούσε για χρόνια τον άρχοντα των δαχτυλιδιών πλανήτη Κρόνο διέθετε επίσης και ένα δεύτερο μικρότερο διερευνητικό εργαστήριο, που ονομάζονταν "Χόιγκενς" και το οποίο προσεδαφίστηκε στην επιφάνεια του Τιτάνα, του μεγαλύτερου δορυφόρου του Κρόνου. Η πυκνή ατμόσφαιρα του Τιτάνα αποτελείται από άζωτο και μεθάνιο και η επιφανειακή θερμοκρασία του φτάνει τους 180 βαθμούς κάτω από το μηδέν. Έτσι το μεθάνιο του Τιτάνα μπορεί να υφίσταται και στις τρεις καταστάσεις της ύλης, ως στερεό, υγρό και αέριο, όπως συμβαίνει με το νερό πάνω στη Γη μας. Από τα σύννεφα που τον καλύπτουν, μια συνεχής ροή βροχής και χιονιού από υδρογονάνθρακες πέφτει στο έδαφος, σχηματίζοντας τεράστιες, παράξενες λίμνες και θάλασσες υγρού μεθανίου, μέσα στις οποίες επιπλέουν γιγάντια παγόβουνα μεθανίου.

Ο Κρόνος είναι ένας αέριος γίγαντας που αποτελείται κυρίως από υδρογόνο αναμεμιγμένο με ήλιο και ίχνη νερού, μεθανίου και αμμωνίας που σχηματίζουν μια βαριά δηλητηριώδη ατμόσφαιρα. Η πυκνότητά του είναι η μικρότερη από όλους τους πλανήτες και είναι τόσο ελαφρύς, ώστε, αν τον ρίχναμε σ’ έναν τεράστιο ωκεανό, θα μπορούσε να επιπλεύσει. Αν και ο Κρόνος δεν είναι τόσο όμορφα χρωματισμένος όσο ο Δίας, στο παρελθόν οι διαστημοσυσκευές που τον μελέτησαν μας έστειλαν μια εικόνα με καταιγίδες και ατμοσφαιρικές αναταραχές που κινούνται στα ψηλότερα στρώματα των νεφών. Οι άνεμοι κινούνται γύρω από τον πλανήτη με μεγάλες ταχύτητες που φτάνουν στον ισημερινό τα 1.800 χιλιόμετρα την ώρα, δημιουργώντας στο διάβα τους ρεύματα και κύματα συμπίεσης που σχηματίζουν αιθέριους κύκλους και συστροφές.

Φυσικά, το επικρατέστερο χαρακτηριστικό των φωτογραφιών που πήραμε από εκεί ήταν το καταπληκτικό σύστημα των δακτυλίων του. Συνολικά, θα πρέπει να υπάρχουν δέκα χιλιάδες δακτύλιοι που περικυκλώνουν τον πλανήτη, όπως οι ραβδώσεις ενός δίσκου γραμμοφώνου. Υπάρχουν κυκλικοί δακτύλιοι, ογκώδεις δακτύλιοι και δακτύλιοι-πλεξούδες, οι οποίοι περιλαμβάνουν μόρια σκόνης, αμέτρητα κομμάτια πάγου και βράχους με μέγεθος λεωφορείων. Το πάχος των δακτυλίων δεν ξεπερνάει το ένα χιλιόμετρο, έτσι συγκριτικά είναι σαν να είχαμε μια πίτα με διάμετρο 1.400 μέτρων και πάχος πέντε χιλιοστών.

Φυσικά δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί ο τρόπος, με τον οποίο δημιουργήθηκαν οι δακτύλιοι αυτοί. Ίσως, όταν σχηματίστηκε ο Κρόνος, να άφησε κοντά του αχρησιμοποίητα υλικά που δεν κατόρθωσαν να συμπτυχθούν σε κάποιον δορυφόρο. Ίσως πάλι, ένας από τους δορυφόρους του Κρόνου να πλησίασε πάρα πολύ κοντά στον πλανήτη, οπότε η βαρυτική του δύναμη τον διέσπασε. Σε μερικές πάντως εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια δεν πρόκειται να υφίστανται καθόλου, αφού τα σώματα που τους αποτελούν έλκονται σιγά- σιγά προς την επιφάνεια του Κρόνου, όπου και θα καταστραφούν.

π