Βοήθεια μας…

Ειλικρινά δεν γνώριζα ότι υπήρχε εκκλησία μέσα στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου. Τουλάχιστον δεν υπήρχε όταν εγώ σπούδαζα στο Πολυτεχνείο. Έτσι ξαφνιάστηκα όταν άκουσα για το χτεσινό επεισόδιο, ανήμερα της εορτής των Τριών Ιεραρχών (για όσους δεν ασχολούνται με αυτά τα θέματα οι Tρεις Ιεράρχες είναι οι προστάτες άγιοι της εκπαίδευσης.)

Η ενημέρωση μου από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ - έτσι όπως τo παρουσίασαν - με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι κάποιοι “γνωστοί -άγνωστοι” δημιούργησαν τα συνήθη γνωστά επεισόδια. Η δε καταδίκη από όλους ανεξαιρέτως του γεγονότος δεν μου άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης.

Ήταν όμως έτσι; Μια φράση που αναφέρθηκε σε όλα τα δελτία με παραξένεψε. “Οι φοιτητές” λέει “ζήτησαν τη διακοπή της λειτουργίας”. Ήταν δυνατόν και για ποιο λόγο;

Η αλήθεια φυσικά ήταν …κάπως διαφορετική. Οι φοιτητές ήταν στο προαύλιο και φώναζαν συνθήματα για την παιδεία και κάποιοι καθηγητές που ήταν μέσα, βγήκαν και τους ζήτησαν να αποχωρήσουν, κάτι που τελικά μετά από λίγο και έγινε.

Ερώτημα πρώτο : Ποιος απαγορεύει στον οποιοδήποτε να διαδηλώσει και να διαμαρτυρηθεί; Απαγορεύεται το συνέρχεσθαι στην πλατεία Μητροπόλεως ή στην οδό Σκουφά, μπροστά στον ‘Αγιο Διονύσιο; Τότε γιατί απαγορεύεται στους φοιτητές, μέσα στο χώρο του Πανεπιστημίου;

Ερώτημα δεύτερο : Από πότε κύριε Καλέ η “άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων” είναι θεμελιωδέστερη από την ελευθερία διακίνησης ιδεών; Και ποιος εμπόδισε την πρώτη; Κι επειδή ήρθε ο λόγος για ελευθερίες… Ποιος είναι ο εμπνευστής της εγκυκλίου που ισχύει στη μέση εκπαίδευση, ότι αν δεν πάει ένας μαθητής στη λειτουργία των Τριών Ιεραρχών (για μια ώρα) θα πάρει 7 ώρες αδικαιολόγητη απουσία; Αυτό δεν είναι στέρηση ελευθερίας;

Ερώτημα τρίτο: Πού τους είδατε τους “βανδαλισμούς” κύριε Ευθυμίου και τους καταδικάσατε κατά τον κάθετο αυτόν τρόπο; Και όσο για την ελευθερία του “θρησκεύεσθαι”, αυτή η ελευθερία επέβαλε την ανέγερση ναού μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο; Γιατί δεν χτίζουμε και ένα τζαμί στου Ζωγράφου μέσα στην Πολυτεχνειούπολη; Τόση άπλα έχει… Όλοι πιπιλίζετε την καραμέλα της προσέλκυσης ξένων φοιτητών στα ΑΕΙ μας. Εκτός κι αν εννοείτε ότι θα τους προσηλυτίσουμε στην Ορθοδοξία!

Ερώτημα τέταρτο: Για τα “πλανεμένα παιδιά” έχετε και εσείς σημαντική ευθύνη Σεβασμιότατε. Πού ήταν αλήθεια η “ευαισθησία” σας όταν κάποια άλλα “πλανεμένα παιδιά” έκαιγαν βιβλία έξω από βιβλιοπωλεία; Αλήθεια, ποια είναι η θέση σας για την αναθεώρηση του άρθρου 16; Μήπως περιμένετε σιωπηλά τις εξελίξεις για να μας πασάρετε τα εκκλησιαστικά “μη κερδοσκοπικά” χριστιανικά πανεπιστήμια; Με τα λεφτά των πιστών και με “ολίγες φοροαπαλλαγές” από τις φιλικές σας κυβερνήσεις;

Ερώτημα πέμπτο και τελευταίο, προς όλους: Γιατί ενώ ομονοείτε στην αναθεώρηση του άρθρου 16, χαρακτηρίζοντας το αναχρονιστικό και - κάποιοι από εσάς - και κατάλοιπο του εμφυλίου, δεν λέτε κουβέντα για την απαράδεκτη παράγραφο 2 του άρθρου 16 που αναφέρεται στην “ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης” ως στόχο της παιδείας; Σας έχει “πλανέψει” όλους ο Σεβασμιότατος; Μόνον στα ιδιωτικά ΑΕΙ περιορίζετε τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας μας; Οι παπάδες, κύριοι της αντιπολίτευσης, που θεωρούν την πανεπιστημιούπολη βιλαέτι τους και προσφέρουν συγχώρηση στους φοιτητές μέσα στην ίδια την πανεπιστημιούπολη, δεν σας φαίνονται αναχρονιστικοί;

Φυσικά όλα τα παραπάνω ερωτήματα είναι ρητορικά και ένας αφελής μόνο θα περίμενε απαντήσεις. Είναι όμως σημαντικό να κατανοούμε σαν πολίτες την προσπάθεια παραπληροφόρησης και το τι κρύβεται πίσω από ασυνάρτητες κορώνες περί ελευθερίας και δημοκρατίας.

Ο στόχος είναι ο ίδιος και η μεθοδολογία συστηματική και επαναλαμβανόμενη. Κάποιοι έχουν βάλει σκοπό να περιορίσουν δημοκρατικές ελευθερίες και ατομικά δικαιώματα των πολιτών με κάθε πρόσφορο μέσο, είτε αυτό λέγεται υποκλοπές, είτε κάμερες, είτε απαγόρευση διαδηλώσεων, είτε άσυλο, είτε ακόμη και ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και δυστυχώς και κάποιοι άλλοι τους σιγοντάρουν είτε ανοιχτά είτε σιωπώντας.

Πρώτη δημοσίευση : diablog.gr

Ο Κώστας Σημίτης βάζει τα πράγματα στη θέση τους!

Πολλοί περίμεναν με αγωνία και περιέργεια τη χθεσινή παρέμβαση του τέως πρωθυπουργού και αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτη στην ετήσια εκδήλωση του ΟΠΕΚ. “Τι θα πει για το άρθρο 16; Τι θα πει για το ΠΑΣΟΚ; Για τον Γιώργο;”

Όμως για μια ακόμη φορά (φυσιολογικό και αναμενόμενο για όσους τον γνωρίζουν) ο “κύριος καθηγητής” μίλησε, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, πολιτικά και όχι κομματικά. Μίλησε γι αυτά που όλοι βλέπουμε, αλλά λίγο συζητάμε. Μίλησε για το πού ήμασταν, πού βρισκόμαστε και πού πρέπει να πάμε. Μίλησε για τη μάχη της συντήρησης με την πρόοδο, μίλησε για τους πολίτες και την πολιτική, μίλησε για τη δημοκρατία και τις αξίες της.

Ο Σημίτης ουσιαστικά έκανε για πρώτη φορά και την αυτοκριτική του (χωρίς να το πει με αυτά τα λόγια), για όλη την κυβερνητική του θητεία. Αλλά και για το πώς θα ήθελε να είχε κινηθεί το κόμμα του οποίου υπήρξε πρόεδρος αλλά για διάφορους λόγους (και με δική του φυσικά ευθύνη) αυτό δεν συνέβη.

Αναφέρθηκε, εμμέσως πλην σαφώς, και στην εποχή Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ και ουσιαστικά επισήμανε ότι τα προβλήματα του παρελθόντος δεν έχουν βρει ακόμα το δρόμο για τη λύση τους. Μίλησε επί της ουσίας για Συμμετοχική Δημοκρατία και για νέους θεσμούς συμμετοχής των πολιτών. Επέμεινε πως οι πολίτες αξιώνουν τη συμμετοχή στους θεσμούς της δημοκρατίας και είναι στο χέρι των πολιτικών να ανοίξουν τους “διαδρόμους” για την ενδυνάμωση της.

Θα μπορούσε κάποιος να χαμογελάσει (γλυκά ή πικρά… όπως θέλει) ακούγοντας τον Σημίτη να ξαναφέρνει στο προσκήνιο το θέμα της συμμετοχικής δημοκρατίας όταν το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ το έχει βάλει πρόσφατα στο ψυγείο, μετά από τρία χρόνια αλλεπάλληλες παρωδίες που έφθειραν ακόμα και τον ίδιο τον όρο “συμμετοχική δημοκρατία” (βλ. ανοιχτό κόμμα, διαδικασίες ανάδειξης υποψηφίων για τις δημοτικές, διαβουλευτική δημοσκόπηση, Κάθε Μέρα Πολίτης κλπ.). Το θέμα δυστυχώς δεν είναι για γέλια. Είναι εξαιρετικά σημαντικό κατά τη γνώμη μου ένας πολιτικός με την πορεία του Κώστα Σημίτη, που υπήρξε πάντοτε σοβαρός και συνεπής στις θέσεις του και την πολιτική του, να βάζει δυναμικά τα πράγματα στη θέση τους! Και να επιχειρηματολογεί πως η ενδυνάμωση της συμμετοχής του πολίτη στο σύνολο των θεμάτων της κοινωνίας - με κύρια αιχμή την αναβάθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης - είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση πολιτικής που βιώνουμε σήμερα και να κρούει κώδωνα κινδύνου ότι τη δημοκρατία μας θα μείνει πίσω από τον υπόλοιπο κόσμο, αν η συμμετοχή δεν αποτελέσει κεντρικό κομμάτι της πολιτικής πρότασης των προοδευτικών δυνάμεων.

Στο diablog έχουμε συστηματικά αναδείξει το θέμα αυτό και έχουμε προσπαθήσει να ανοίξουμε, όσο περνάει από το χέρι μας, το διάλογο σχετικά με νέες συμμετοχικές διαδικασίες και καινοτομίες και με την “επαναπολιτικοποίηση της πολιτικής” γενικότερα. Αυτή είναι στην ουσία η κεντρική ιδέα ύπαρξης αυτού του “συμμετοχικού” ιστολογίου. Η χθεσινή ομιλία του Κώστα Σημίτη δεν είναι μόνον υποστηρικτική για τις πρωτοβουλίες συζήτησης όπως αυτή του diablog αλλά βάζει δυναμικά αυτά τα θέματα στο εθνικό προσκήνιο του πολιτικού προβληματισμού.
—-

Υ.Γ. Είναι απορίας άξιον γιατί η ομιλία του Κώστα Σημίτη (πρώην Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρωθυπουργού) δεν έχει εμφανιστεί ακόμη στην ιστοσελίδα του κόμματος. Είναι δηλαδή λιγότερο σημαντική από την ομιλία της (πρώην γραμματέως) Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου στην Αμαλιάδα;

Πρώτη δημοσίευση : diablog.gr

Πλειστηριασμός υποκρισίας για το laptop των 100 (και βάλε) δολλαρίων.

Μπαράζ αναφορών χθες στα ΜΜΕ για το OLPC. Στο βραδινό δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ παρουσιάστηκε λεπτομερειακά το πρωτότυπο που βρίσκεται εδώ και λίγο καιρό στα χέρια Ελλήνων επιστημόνων, ενώ ο Γιάννης Λάριος έκανε δηλώσεις για την πιλοτική διανομή 10.000 τέτοιων υπολογιστών από τη νέα σχολική χρονιά στα σχολεία. Βέβαια όλα τα ερωτήματα που έχουν τεθεί και σε αυτή τη συζήτηση και σε άλλες, παραμένουν αναπάντητα.

Όμως δυστυχώς υπάρχουν και δημοσιεύματα και καταχωρήσεις που επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες που έχουν εκφραστεί για το θέμα. Έπεσε στα χέρια μου χθες το περιοδικό RΑΜ του Ιανουαρίου. Στο τεύχος αυτό υπάρχουν αρκετές αναφορές στο OLPC, κάποιες απο αυτές εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Μάλιστα σε μια από αυτές αναφέρεται χαρακτηριστικά (Σελ. 22):

” … Εν τω μεταξύ πληθαίνουν οι αναφορές για εμπλοκή της Microsoft στο project OLPC. Ο καθηγητής του ΜΙΤ (εννοεί - τον κ.Νεγκρεπόντε) αποκάλυψε ότι ήδη η Microsoft διεξάγει δοκιμές για την μεταφορά των Windows CE σε πρότυπο λαπτοπ με θύρα μνήμης SD που προστέθηκε ειδικά για αυτόν τον σκοπό στη συσκευή…”

Παρακάτω στη σελίδα 38, υπάρχει το άρθρο του Τάσου Καφαντάρη με τίτλο “Αϊ-Νεγκρεπόντε, φέρε μου το λαπτοπ!”, όπου υπάρχει πάλι μια παρουσίαση του πρωτοτύπου. Εκεί αναφέρεται και το εξής καταπληκτικό :

“…Επίσης η ψηφιακή στρατηγική της Ελληνικής κυβέρνησης προβλέπει για το μαθητικό αυτό υπολογιστή μια κατ’ αρχάς πειραματική α’ φάση το 2007, που θα επεκταθεί στο πλήρες εύρος της έως το τέλος του 2008, με αγορά 1.300.000 φορητών για τους μαθητές και τους δασκάλους τους…” (!!)

Υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία στο άρθρο, όπως οι δυσκολίες στις διαπραγματεύσεις που υπάρχουν π.χ. με τη Νιγηρία υπο την πίεση της Intel και της Microsoft
(τελικά αυτά τα παιδιά δεν θα δουν ουτε φτηνό λαπτοπ φαίνεται), η υπαναχώρηση της Ταϋλάνδης μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα, και η άρνηση της Ινδίας και της Κίνας να συμμετέχουν στο project, επειδή δεν τους δίνεται η δυνατότητα της συμπαραγωγής (Μιχάλη Νάκο : έχεις να κάνεις κανένα σχόλιο επ’ αυτού?).

Το πιο εντυπωσιακό πάντως είναι ότι στις λίγες σελίδες που χωρίζουν τα δύο προαναφερθέντα άρθρα υπάρχει ολοσέλιδη καταχώρηση της Microsoft Hellas (Σελ. 19) με τίτλο “βλέπουμε” (τι ειρωνεία !!!) και υπότιτλο “τον βασιλιά των αιθέρων” που παραπέμπει στην ιστοσελίδα με τίτλο ” Συνεργάτες στη μάθηση” σχετικά με την περιβόητη - και ακόμη μη δημοσιοποιήσιμη ως προς κάποια μυστικά πρωτόκολλα - συμφωνία ΥΠΕΠΘ και Microsoft. Στην καταχώρηση αναφέρεται το εξής:

” Τα παιδιά ονειρεύονται να πετάνε ψηλά. Τα όνειρά τους είναι οι δυνατότητες τους. Και με τα κατάλληλα εργαλεία και λίγη βοήθεια τα όνειρα τους θα γίνουν κάτι περισσότερο από το πάθος τους: Θα γίνουν η ζωή τους. Αυτή είναι μια μόνο από τις αμέτρητες περιπτώσεις που μας εμπνέουν να δημιουργούμε λογισμικό που σας βοηθά να ανακαλύψετε και να ξεπεράσετε τις δυνατότητες σας.”

Συμπεράσματα:

1. Κυβέρνηση και Αξιωματική αντιπολίτευση πλειοδοτούν στο ποιός θα μοιράσει (με χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων) τα περισσότερα πράσινα μηχανάκια στα ελληνικά σχολεία, την ώρα που το ίδιο το project διεθνώς φαίνεται να είναι σε προβληματική φάση και να δέχεται αφόρητες πιέσεις απο τους μεγαλοκαρχαρίες του χώρου.

2. Η υποκρισία περισσεύει ακόμη περισσότερο στην κυβέρνηση που το παίζει σε δυο ταμπλό (μάλλον καταλαβαίνοντας πιο γρήγορα ότι πολύ σύντομα θα γίνουν ένα), πετώντας ένα νουμερο για προεκλογική κατανάλωση και υλοποιώντας παράλληλα μια αδιαφανή συμφωνία με την “μεγάλη κυρία” για τον πλήρη εγκλωβισμό και της εκπαίδευσης στο “παραθυρικό άρμα”.

3. Η αγαστή συνεργασία Ελλήνων επιστημόνων - που τυχαίνει παράλληλα να είναι βασικά στελέχη και σύμβουλοι κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε θέματα Κοινωνίας της Πληροφορίας - στο OLPC project δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για το τι εξυπηρετεί τελικά η από κοινού επιμονή σε ένα εγχείρημα, που οι μεν το χαρακτηρίζουν “φιλελεύθερο και πρότυπο” και οι δε “αριστερό και προοδευτικό”.

4. Η παγκόσμια κυρίαρχος του παιχνιδιού μάλλον κρυφογελάει με αυτά που βλέπει, ενώ συνεχίζει αμέριμνη τη δουλειά της. Στο δε ελληνικό πεδίο ειδικά, έχοντας δέσει χειροπόδαρα την κυβέρνηση, προχωράει προκλητικά την υλοποίηση της συμφωνίας και δεν φαίνεται να ανησυχεί για τις προεκλογικές ντουφεκιές περί εκατομμυρίων και βάλε πράσινων διαβόλων, που στη χειρότερη περίπτωση για αυτήν θα τρέχουν μάλλον και Windows CE.

Ο Τάσος Καφαντάρης θέτει στο άρθρο του ένα τελευταίο απλό ερώτημα στον Μιχάλη Μπλέτσα :

“τι θα συμβεί αν μέχρι την έναρξη της μαζικής παραγωγής (του OLPC) - ας πούμε το 2008 - οι Κινέζοι και η Intel βγάλουν φορητό με 100 δολλάρια?”

Και η απάντηση :

“Τότε … νικήσαμε! Θα έχουμε πετύχει το στόχο μας, που είναι ακριβώς η διάθεση προσιτού σε όλους εργαλείου για την κάλυψη του ψηφιακού χάσματος”.

Ειλικρινά απορώ με την , ας μου επιτρέψει ο κατά τα λοιπά αξιολογότατος έλληνας επιστήμονας, “ελαφρότητα” της απάντησης.

Δηλαδή όταν το ελληνικό κράτος - υπό οποιαδήποτε κυβέρνηση, από ότι είναι βέβαιο- θα έχει δεσμευτεί να αγοράσει - χωρίς καμιά διαπραγμάτευση και με απευθείας και αδιαφανή διαδικασία - και να προσφέρει 1.300.000 OLPC στην ελληνική εκπαίδευση και κυκλοφορήσει ένα ανταγωνιστικό προϊόν στην αγορά ίσως και με πιο προχωρημένα χαρακτηριστικά και τεχνολογία, εμείς θα φωνάζουμε “ζήτω, νικήσαμε το ψηφιακό χάσμα” ??!!!

Τελικά έχω άδικο να πιστεύω ότι πίσω από το “νικήσαμε” κρύβεται και το “κονομήσαμε”?

Πρώτη δημοσίευση : diablog.gr