Στο κεφάλαιο 12 της Αποκάλυψης διαβάζουμε για τον αρχάγγελο Μιχαήλ: «Και έγινε πόλεμος στον ουρανό· ο Μιχαήλ και οι άγγελοί του πολέμησαν ενάντια στον δράκοντα, και ο δράκοντας πολέμησε και οι άγγελοί του. Και δεν υπερίσχυσαν ούτε βρέθηκε πλέον τόπος γι’ αυτούς στον ουρανό. Και ρίχτηκε ο μεγάλος δράκοντας, το αρχαίο φίδι, που αποκαλείται ο διάβολος, και ο σατανάς, που πλανάει ολόκληρη την οικουμένη, ρίχτηκε στη γη· και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του» (Αποκάλυψη 12:7-9).
Η Εβραϊκή λέξη «Μιχαήλ» σημαίνει «Ποιος είναι όμοιος με τον Θεό;». Το όμομα αυτό αποτελεί μια πρόκληση στον ισχυρισμό του Σατανά ότι «θα είμαι όμοιος με τον Ύψιστο» (Ησαΐας 14:14).
Μια προσεχτική σύγκριση των εδαφίων που αναφέρονται στον Μιχαήλ αποκαλύπτει ότι Αυτός ταυτίζεται με τον Ιησού Χριστό, στο ρόλο Εκείνου που αντιμάχεται τον Σατανά.
Ο αρχάγγελος Μιχαήλ
Ο Μιχαήλ, στο εδάφιο 9 της επιστολής του Ιούδα, αποκαλείται «αρχάγγελος». Ο τίτλος αυτός σημαίνει «ο αρχηγός των αγγέλων» και δεν χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή για κανέναν άλλο άγγελο. Η παράδοση της Εκκλησίας τον προσέδωσε στον Γαβριήλ και σε άλλους αγγέλους χωρίς όμως να υπάρχει υποστήριξη από την Αγία Γραφή.
Κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού «ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό με πρόσταγμα,με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, κι αυτοί που πέθαναν εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα» (Α΄ Θεσσαλονικείς 4:16). Ο Ιησούς αποσαφήνισε ότι θα είναι η δική Του φωνή που θα αναστήσει τους νεκρούς (Ιων. 5:26-29).
Στο εδάφιο 9 της επιστολής του Ιούδα «ο αρχάγγελος Μιχαήλ, κατά την φιλονικία Του με τον διάβολο για το σώμα του Μωυσή είπε: «Ο Κύριος να σε επιτιμήσει». Σε μια παρόμοια έριδα που υπάρχει στο βιβλίο του Ζαχαρία (το μόνο άλλο εδάφιο που περιέχει αυτή την φράση) διαβάζουμε «ο Κύριος (Εβραίους Ιεχωβά) είπε στον διάβολο: Ο Κύριος να σε επιτιμήσει» (Ζαχαρίας 3:2). Αυτό δείχνει ότι ο Κύριος ο ίδιος επιτιμάει τον Σατανά, κάτι που υπονοεί ότι ο Μιχαήλ ο αρχάγγελος ταυτίζεται με «τον Κύριο».
Ο άγγελος του Κυρίου στην Αγία Γραφή
Μερικοί μελετητές νομίζουν ότι είναι παράξενο να αποκαλείται ο Ιησούς άγγελος, αλλά αρκετά εδάφια από την Παλαιά Διαθήκη φανερώνουν ότι ένας από τους τίτλους του Θεού είναι «ο άγγελος του Κυρίου». Για παράδειγμα στην Έξοδο κεφάλαιο 3 ο Θεός, μιλώντας μέσα από τη φλεγόμενη βάτο, αρχικά αυτοπροσδιορίστηκε ως «ο άγγελος του Κυρίου» (εδ. 2), και μετά ως ο Θεός (Ελοχήμ, εδ. 4,6,11,13,14,15,16,4:5) και Ιεχωβά (εδ. 4,7,15,16,4:2,4,6), και ακόμα ως ο «Ων» (Έξοδος 3:14), ένα όνομα το οποίο ο Ιησούς χρησιμοποίησε αναφερόμενος στον εαυτό Του (Ιων. 8:58[1]).
Στο βιβλίο του Δανιήλ και στα κεφάλαιο 10 εώς 12 ο Μιχαήλ ονομάζεται «ένας από τους πρώτους άρχοντες» (10:13), «ο άρχοντάς σας» (10:21) και «ο μεγάλος άρχοντας, που στέκεται για τους γιους του λαού σου» (12:1). Απεικονίζεται να πολεμά με τις δυνάμεις του κακού και να αγωνίζεται κατά των επίγειων εξουσιών για χάρη του λαού του (Δανιήλ 10:13,20,21).
Στο 8ο κεφάλαιο ονομάζεται «ο άρχοντας (Εβραίους Σαρς) του στρατεύματος» (Δανιήλ 8:11). Ακριβώς η ίδια φράση βρίσκεται και στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή 5:14, «ένας άνθρωπος… στεκόταν απέναντι του (Ιησού του Ναυή)» και είπε: «Εγώ είμαι ο Αρχιστράτηγος (Σαρς) της δύναμης του Κυρίου». Αυτός επέτρεψε στον Ιησού του Ναυή να τον προσκυνήσει και του είπε: «Λύσε το υπόδημά σου από τα πόδια σου· επειδή, ο τόπος… είναι άγιος» (ε.15).
Η παραπάνω αναφερόμενη περικοπή συνεχίζει: «Και ο Κύριος είπε στον Ιησού…» (ε. 6:2). Συγκρίνοντας αυτή την περικοπή με αυτές στον Δανιήλ που αναφέρθηκαν παραπάνω βλέπουμε ότι ο Μιχαήλ ταυτίζεται με «τον άρχοντα του στρατεύματος» και είναι “ο Κύριος». Ακόμη ένα κατώτερο πρόσωπο από τον Ιησού Χριστό δεν θα μπορούσε να φιλονικήσει με τον διάβολο για το σώμα του Μωυσή ή να τον διώξει από τον ουρανό. Αυτό είναι ένα συμαντικό σημπέρασμα.
Η εμπλοκή του Θεό στη Μεγάλη Διαμάχη
Η άποψη ότι ο Μιχαήλ είναι απλά ένας από τους ισχυρούς αγγέλους θα σήμαινε ότι ο «πόλεμος στον ουρανό» είναι ένας αγγελικός πόλεμος. Ο Θεό περιέργως απουσιάζει από τα δρώμενα, καθώς οι αγγελικές φατρίες μάχονται για κυριαρχία.
Η σωστή όμως ερμηνία των παραπάνω μας δείχνει ότι ο Θεός επεμβαίνει προσωπικά στις μάχες της Μεγάλης Διαμάχης, και ενδιαφέρεται πραγματικά για το κάθε τι που αφορά τον λαό του.
Προφανώς μια πάλη (Θεός εναντίον Σατανά), δεν είναι ένας αληθινός αγώνας δύναμης, αφού ο Θεός είναι παντοδύναμος. Για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται ότι η διαμάχη σχετίζεται με ιδέες, με την πίστη και την αφοσίωση.
Ο Σατανάς από τη μια μεριά μπορεί να εκμεταλλεύεται όπλα που ο Θεός δεν μπορεί, λόγω της φύσης Του, να χρησιμοποιήση—ψέματα, σοφιστεία, κολακεία, κατηγορίες, απειλές και κακοποίηση.
Ο Θεός από την άλλη χρησιμοποιεί την αγάπη, την αυτοθυσία και τις εκφράσεις του άγιου χαρακτήρα Του.
Εν τέλη η αγάπη θα νικήσει!
Διάβασε το κεφάλαιο 12 του Βιβλίου για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Μιχαήλ και τον πόλεμο στον ουρανό.
