Halkidiki Greece
Polygyros Municipality
Back
Next
Municipality of Poligiros


Οικισμοί Δήμου Πολυγύρου
(Settlements of Poligiros Municipality)

greek

Πολύγυρος (Έδρα Δήμου Πολύγυρου)
Poligiros (Poligiros Municipality Headquarters)

Γενικές Πληροφορίες
(General information)

Saturday, March 21, 2020
Ονομασία: Πολύγυρος
Παλιά ονομασία: Πολύγερος
Έτος δημιουργίας οικισμού: 996 μ.Χ.
Παλιά ιδιοκτησία περιοχής: Ι. Μονή Πολυγύρου (Μετόχι Ιβήρων)
Καταγωγή κατοίκων: Αυτόχθονες
Απογραφή 1928: 2.477 Κάτοικοι
Απογραφή 2011: 6.121 Κάτοικοι
Ενοριακός Ι. Ναός: Αγίου Νικολάου (1836)
GPS (Γεωγραφικό Πλάτος & Μήκος τοποθεσίας): 40.380645, 23.440582

Ο Πολύγυρος βρίσκεται στο κέντρο της Χερσονήσου της Χαλκιδικής στους πρόποδες του όρους Χολομώντας και είναι χτισμένος αμφιθεατρικά στις πλαγιές του Προφήτη Ηλία (υψόμετρο 560 μέτρα). Στο βόρειο μέρος του υπάρχει μια καταπράσινη πλαγιά που ανεβαίνει μέχρι την κορυφή «Τσουκαλάς» (890μ) από όπου αντικρίζει κανείς ένα πανοραμικό και μαγευτικό θέαμα: Τις τρεις χερσονήσους της Σιθωνίας, της Κασσάνδρας και του Αγίου Όρους με το μεγαλόπρεπο όρος Άθως και με τα γραφικότατα νησιά του Διάπορου, της Αμμουλιανής και της Κελύφου, προσφέροντας συναρπαστική θέα στους κατοίκους και στους επισκέπτες του. Είναι η πρωτεύουσα του νομού Χαλκιδικής, μία πλούσια κωμόπολη που βρίσκεται στη θέση της αρχαίας Απολλωνίας. Έχει φροντισμένα πάρκα και όμορφα κτίρια. Ο Πολύγυρος είναι η έδρα του Μητροπολίτου Κασσανδρείας. Η Ι. Μητρόπολις ήταν πριν στην Βάλτα (Κασσάνδρεια) της Κασσάνδρας και μεταφέρθηκε στον Πολύγυρο στα 1854 επί Μητροπολίτου Ιγνατίου (1851-1860). Τα δημοτικά σχολεία και το νηπιαγωγείο στεγάζονταν σ’ ένα διώροφο μεγαλοπρεπές κτήριο σε σχήμα Π που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Η ανέγερσή του άρχισε στα 1909 με πρωτοβουλία του τότε Μητροπολίτου Κασσανδρείας Ειρηναίου και με αρχιτεκτονικό σχέδιο του πολιτικού μηχανικού Ξενοφώντα Παιονίδη από την Φούρκα της Κασσάνδρας και τελείωσε το 1913. Σήμερα στο κτίριο στεγάζεται το Δημαρχείο. Την δεκαετία του 1960 στον Πολύγυρο κατασκευάζεται τουριστικό περίπτερο στις Έξι Βρύσες, όπου διαμορφώνεται πλατεία, κτίζεται το κτίριο του ΟΤΕ και το Εθνικό Στάδιο, ενώ αργότερα, στα κτήματα που παραχώρησε ο δήμαρχος του Πολύγυρου Αθανάσιος Καραγκάνης κτίζεται το νοσοκομείο του Πολύγυρου. Στον Πολύγυρο δραστηριοποιείται λαογραφικός σύλλογος, που εξέδιδε διμηνιαίο περιοδικό για 20 χρόνια, πολιτιστικός σύλλογος καθώς και ποντιακός. Ο εορτασμός της Αποκριάς προσελκύει επισκέπτες από την ευρύτερη περιοχή. Λειτουργεί, επίσης, δημοτικός ραδιοφωνικός σταθμός (90.8).

Ιστορία
(History)

Saturday, March 21, 2020
Η περιοχή του Πολυγύρου αναφέρεται από τα βυζαντινά χρόνια, στα χρυσόβουλα του Αγίου Όρους. Πολλοί ιστορικοί ταυτίζουν το χώρο που βρίσκεται ο σημερινός Πολύγυρος, με τη θέση της «Περικλέους Πόλεως Απολλωνίας της Χαλκιδικής», ενώ άλλοι τοποθετούν την Απολλωνία σε διάφορα σημεία κοντά στο σημερινό Πολύγυρο. Δεν είναι όμως μόνο η τοποθεσία του Πολυγύρου η οποία απασχόλησε τους διάφορους ιστορικούς, αλλά και οι πολλές εκδοχές που υπάρχουν σχετικά με την προέλευση του ονόματος Πολύγυρος. Αρχικά υποστηρίχτηκε ότι προέρχεται από τις πολλές «κλιτύες» των αλλεπάλληλων λόφων, από το Πολύ-γερός λόγω του υγιεινού κλίματος, από το όνομα Πολύαρος, ο οποίος ήταν πιθανόν κάποιος μεγαλοκτηματίας, και το όνομά του βρέθηκε σε εγχάρακτη επιγραφή. Η τελευταία εκδοχή αναφέρει ότι το όνομα προέρχεται  από το πολύ-ιερός τόπος, λόγω του μεγάλου Ιερού που αναπτύχθηκε στην περιοχή και που μετά την καταστροφή και ερήμωση της Απολλωνίας διατήρησε την αίγλη του. Η τελευταία αυτή εκδοχή θεωρείται και η πλέον σωστή.
Η πρώτη έγγραφη αναφορά στην περιοχή του Πολυγύρου γίνεται το 996 μ.Χ. σε έγγραφο της μονής Ιβήρων (υπήρχε εκεί μετόχι της Μονής). Αναφέρεται ότι πρέπει να κατοικούσαν οργανωμένες κοινωνικές ομάδες από την προϊστορική εποχή. Την κλασσική εποχή  αναφέρεται η πόλη Απολλωνία, όπου πολλοί εξερευνητές αναφέρουν ότι χτίστηκε το 479 π.Χ. από τους Βοττιαίους της Χαλκιδικής, που διασώθηκαν μετά την καταστροφή της Ολύνθου. Η ευημερία της αποδεικνύεται από το νόμισμα που είχε κοπεί και στην μια πλευρά είχε κεφαλή με τον Απόλλωνα και στην άλλη λύρα με την επιγραφή «Χαλκιδέων». Ο σημερινός Πολύγυρος, πρέπει να κατοικήθηκε στο τέλος του 10ου αιώνα από τους κατοίκους τουλάχιστον τεσσάρων χωριών, που βρίσκονταν κοντά και κατέφυγαν εκεί για την ασφάλεια που παρείχε.
Στο τέλος του 12ου αιώνα, έγινε σημαντική διοικητική μεταρρύθμιση και η Χαλκιδική χωρίσθηκε σε έξι «καπετανίκια», όπως ονομαζόταν. Ο Πολύγυρος ανήκε στο «καπετανίκιο Ερμηλίας». Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, έγινε το κεφαλοχώρι των Χασικοχωρίων ή Χασίων όπως αλλιώς ονομαζόταν τα δεκαπέντε χωριά που ανήκαν στο χάσι της Σουλτάνας. Το 1821 αριθμούσε 1600 σπίτια και ευημερούσε επειδή δεν ήταν ιδιαιτέρως αισθητή η παρουσία του κατακτητή. Αυτό οφείλεται στο ότι βρισκόταν μακριά από τις δυο οδικές αρτηρίες της βόρειας και νότιας Χαλκιδικής και απομονωνόταν από τον δασώδη και επομένως δυσκολοδιάβατο όγκο των βουνών. Πριν από το 1862 λειτουργούσαν στον Πολύγυρο τρία γραμματοδιδασκαλεία, όπως ονομαζόταν. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα δυο από αυτά στεγάζονταν στα σπίτια των δασκάλων. Το 1868 λειτούργησε και ελληνικό σχολείο, το οποίο αντιστοιχεί με το σημερινό γυμνάσιο και ονομαζόταν ημιγυμνάσιο. Όλοι σχεδόν οι εκπαιδευτικοί υπήρξαν απόστολοι της εθνικής ιδέας και μύησαν πολλούς στη Φιλική Εταιρία, γι’ αυτό και ο Πολύγυρος επαναστάτησε πρώτος σε όλη τη βόρειο Ελλάδα, παρόλο που βρισκόταν δίπλα στη Θεσσαλονίκη, η οποία υπήρξε το μεγαλύτερο κέντρο ανεφοδιασμού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Αξιοθέατα-Εκδηλώσεις
(Sights-Events)

Friday, February 21, 2020
Έχει πολλά πάρκα και γραφικές πλατείες, όπως είναι οι έξι Βρύσες, το Ηρώο και πάρκο αναψυχής σε περιοχή με πανοραμική θέα. Επίσης, στο παλιό τμήμα της πόλης, που έχει χαρακτηριστεί ως «ιστορικός ιστός», κυριαρχεί η παραδοσιακή αρχιτεκτονική με τα χαγιάτια, τις προεξοχές των χώρων στους ορόφους, σαχνισιά όπως ονομαζόταν. Όλα αυτά τα στοιχεία παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, πιστεύουμε ότι προέρχονται από την σχετική απομόνωση και τις επιρροές της μοναστικής πολιτείας του Άθωνα, που διατήρησαν ζωντανή την παράδοση στην αρχιτεκτονικής έως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Πολυγύρου, στην πλατεία Ηρώου, λειτουργεί από το 1970, και φιλοξενεί αντιπροσωπευτικά αρχαιολογικά ευρήματα από όλη τη Χαλκιδική, τα οποία καλύπτουν ένα χρονικό φάσμα που κυμαίνεται από την Εποχή του Χαλκού ως την Ρωμαϊκή περίοδο, αν και τα περισσότερα ευρήματα των ανασκαφών της Χαλκιδικής, βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη. Εκεί μπορούμε να συναντήσουμε διάφορα ενεπίγραφα και ανάγλυφα μνημεία των κλασσικών και ελληνιστικών χρόνων. Επίσης συμβόλαια αγοραπωλησίας σπιτιών και αμπελιών χαραγμένα σε λίθινες επιφάνειες. Την εικόνα συμπληρώνουν χαρακτηριστικά προϊόντα της τοπικής γραπτής αλλά και ακόσμητης κεραμικής, που πλαισιώνονται από χάλκινα και ασημένια κοσμήματα. Καλύπτουν την αρχαϊκή και κλασική περίοδο και προέρχονται από συλλογές-δωρεές αρχαιοφίλων κατοίκων του Πολυγύρου. Στην αίθουσα οι αρχαιότητες έχουν εκτεθεί κατά τοπογραφικές ενότητες. Προϊόντα κεραμικής και μεταλλοτεχνίας (όπλα, κοσμήματα) των υστεροαρχαϊκών και κλασικών χρόνων βρέθηκαν κυρίως σε τάφους και σε διάφορες περιοχές της Χαλκιδικής, όπως στο Καστρί Πολυγύρου, στο Νέο Μαρμαρά, στα Πλανά και στα Πυργαδίκια. Από το εκτεταμένο νεκροταφείο της αρχαίας Ακάνθου στην Ιερισσό, παρουσιάζονται μερικά χαρακτηριστικά σύνολα κτερισμάτων από την αρχαϊκή μέχρι και την ελληνιστική περίοδο, που φωτίζουν τις γνώσεις μας για τις μεταφυσικές δοξασίες. Στα εκθέματά του, επίσης, περιλαμβάνονται ευρήματα από την πόλη και το νεκροταφείο της Ολύνθου, επιτύμβιες στήλες από την Ποτείδαια, αποδεικτικά αγοραπωλησιών από την Όλυνθο, αγάλματα από το ελληνιστικό Στρατώνι και αρχιτεκτονικά μέλη από το ναό του Άμμωνα Δία στην Άθυτο.
Θαυμάσιο μέρος είναι το περίφημο εξωκλήσι της Παναγίας της Πολυγυρινής, το οποίο συναντάει ο ξένος επισκέπτης ένα περίπου χιλιόμετρο βορειοδυτικά του Πολυγύρου, ανάμεσα σε ένα πανέμορφο σύμπλεγμα από δέντρα και την μοναστική ηρεμία της φύσης. Το εξωκλήσι το επισκέπτονταν οι κάτοικοι του Πολυγύρου, εκτός από τον Δεκαπενταύγουστο και την Πρωτομαγιά, όπου με την συνδρομή του κρασιού και την συνοδεία της γκάιντας, γλεντούσαν τη χαρά της άνοιξης. Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου που ανακαινίστηκε το 1836, ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Χαράλαμπο. Σύμφωνα ωστόσο με ένα «σημείωμα» που γράφτηκε σε ψαλτήρι του 16ου αιώνα και σήμερα φυλάσσεται στο αρχείο της μονής Ζωγράφου του Αγίου Όρους αποδεικνύεται πως ο ναός του Αγίου Νικολάου προϋπήρχε φυσικά της καταστροφής και ήταν αφιερωμένος στον ίδιο Άγιο και όχι στον Άγιο Χαράλαμπο. Μια άλλη εκκλησία, αφιερωμένη κι αυτή στον Άγιο Νικόλαο χρονολογείται από τη βυζαντινή εποχή, αλλά δεν σώζεται ολόκληρη.
Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την Φιλαρμονική του Δήμου Πολυγύρου, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του. Ιδρύθηκε το 1908, από το σύλλογο η Ομόνοια, σε μια εποχή που δεν είναι σίγουρο εάν υπήρχαν δυο ή τρεις σε όλη την Ελλάδα και συνεχίζει την έξοχη πορεία της μέχρι και σήμερα.
Το Λαογραφικό Μουσείο Πολυγύρου ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1998. Φιλοξενείται στην ανακαινισμένη διώροφη κατοικία του πρώην δημάρχου Πολυγύρου, Αθ. Καραγκάνη, ο οποίος τη δώρισε για το σκοπό αυτό. Τα εκθέματα είναι δωρεές των κατοίκων και των πολιτών του Πολυγύρου. Στο ισόγειο, οι επισκέπτες μπορούν να γνωρίσουν τα αγροτικά εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για όργωμα, σπορά, θέρισμα, αλώνισμα και λιομάζωμα καθώς και παραδοσιακές ενδυμασίες. Στον πρώτο όροφο ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να δει το εσωτερικό ενός αστικού σπιτιού του 19ου αιώνα με δωμάτια υποδοχής (σαλόνι με σοφάδες και χαμηλά στρόγγυλα τραπέζια, τραπεζαρία κλπ.), κρεβατοκάμαρες (με μεταλλικά κρεβάτια, ντουλάπες και κλινοσκεπάσματα), καθιστικό, κουζίνα (με όλες τις μαγειρικές συσκευές, καζάνια, ταψιά, τζάκι). Σε ξεχωριστό δωμάτιο είναι στημένος ο παραδοσιακός αργαλειός. Αυθεντικές στολές της ευρύτερης περιοχής του Πολυγύρου εκτίθενται σε διάφορες γωνίες του σπιτιού, ενώ πρόσφατα διαμορφώθηκε και το γραφείο του δημάρχου Καραγκάνη. Το μουσείο λειτουργεί με τη φροντίδα και την αγάπη των μελών του Εθελοντικού Ομίλου Γυναικών Πολυγύρου.
Μεγάλο Πολιτιστικό γεγονός για τον Πολύγυρο είναι το Καρναβάλι του Πολυγύρου ενώ τους θερινούς μήνες το Αμφιθέατρο Πολυγύρου φιλοξενεί μεγάλες, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Πολυγύρου. Στην οικία Τραγανού λειτουργεί η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πολυγύρου, όπου πραγματοποιούνται όλο το χρόνο δημιουργικές δράσεις για μικρούς και μεγάλους.

Καλύβες
(Kalives)

Friday, February 21, 2020
Οι Καλύβες Πολυγύρου είναι παραθαλάσσιος, μεγάλος συνοικισμός του δήμου Πολυγύρου του νομού Χαλκιδικής. Βρίσκεται στο μυχό του Τορωναίου κόλπου μεταξύ Γερακινής και Ολύνθου με μόνιμο πληθυσμό που ξεπερνά τους 1.000 κατοίκους ο οποίος τους θερινούς αυξάνεται σε μεγάλο βαθμό από παραθεριστές. Στην απογραφή του 2011 καταγράφηκαν 1.333 κάτοικοι. Κύρια ενασχόληση των κατοίκων είναι η παραγωγή βρώσιμης πράσινης ελιάς Χαλκιδικής (χονδροελιά) η οποία είναι και η κύρια πηγή εισοδήματος. Στις Καλύβες λειτουργεί νηπιαγωγείο και Δημοτικό σχολείο (Γερακινής-Καλυβών), ενώ υπάρχουν και ταβέρνες, εξοχικές κατοικίες και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Προστάτης του χωριού είναι ο Άγιος Μόδεστος, ο οποίος έχει διπλή γιορτή στις 16 και 18 Δεκεμβρίου. Ο Άγιος θεωρείται προστάτης των ζώων. Ο νέος Ι. Ν. του Αγίου Μοδέστου χτίστηκε το 1965.
Στη περιοχή βρισκόταν η αρχαία πόλη Μυκήβερνα, που ήταν ανεξάρτητη και επίνειο της αρχαίας Ολύνθου, καθώς και ο προϊστορικός οικισμός Μολυβόπυργος. Ο παραλιακός ανεμόμυλος στην παραλία του οικισμού των Καλυβών έχει ήδη χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 1996. Ο οικισμός ονομάστηκε έτσι από τις καλύβες που έφτιαχναν οι Πολυγυρινοί (αγροτικά σπίτια), για να καλλιεργούν τα κτήματά τους. Παλαιότερα στην περιοχή ασχολούνταν και με τη σηροτροφία. Από αιώνες υπήρχαν οι πατροπαράδοτοι ελαιώνες. Ο οικισμός ανήκει στην δημοτική κοινότητα Πολυγύρου.

Φωτογραφίες Καλυβών
(Photo Gallery of Kalives)

Γαλάτιστα (Οικισμοί Αγία Αναστασία, Κιουρκτσόγλου, Πρινοχώρι)
Galatista (Settlements Agia Anastasia, Kiourtsoglou, Prinochori)

Γενικές Πληροφορίες
(General information)

Saturday, March 21, 2020
Ονομασία: Γαλάτιστα
Παλιά ονομασία: Ανθεμούς
Έτος δημιουργίας οικισμού: 9ος αιώνας μ.Χ.
Παλιά ιδιοκτησία περιοχής: -
Καταγωγή κατοίκων: Αυτόχθονες
Απογραφή 1928: 2.651 Κάτοικοι
Απογραφή 2011: 2.537 Κάτοικοι
Ενοριακοί Ι. Ναοί: Κοίμησης Θεοτόκου (Παναγίας) (1835) & Άγιος Γεώργιος-Άγιος Χαράλαμπος (1816)
GPS (Γεωγραφικό Πλάτος & Μήκος τοποθεσίας): 40.467798, 23.281201

Η Γαλάτιστα είναι κωμόπολη χτισμένη στις πλαγιές του Ομβριανού (όρος Άη Λιάς (Προφήτης Ηλίας) που ανήκει στην οροσειρά του Χορτιάτη (Κισσός) με υψόμετρο 500 περίπου μέτρων) και είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά της Χαλκιδικής. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία γεγονός που επιτρέπει ο πλούσιος κάμπος της Ανθεμούσας. Άλλες δραστηριότητες που συναντά κανείς στην περιοχή από πολύ παλιά είναι η ελαιοκομία, η μελισσοκομία αλλά και η αμπελουργία ιδίως στην περιοχή της Μπανίκοβης που βρίσκεται λίγο έξω από τον κυρίως οικισμό. Έχει αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα στον κάμπο της αλλά και μέσα στο χωριό. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει για τον επισκέπτη η αρχιτεκτονική των παραδοσιακών μακεδονίτικων σπιτιών του χωριού, σπίτια δίπατα, διαμπερή με εσωτερικό μπαλκόνι και προσανατολισμό προς τον κάμπο. Η Γαλάτιστα έχει πολλές εκκλησίες και εξωκλήσια όπως ο Άγιος Δημήτριος, η Αγία Παρασκευή, ο Άγιος Νικόλαος, η Παναγία και ο Άγιος Πρόδρομος. Χάρη στο βουνό της η Γαλάτιστα έχει και πολλές βρύσες ξεχωριστής ομορφιάς όπως η βρύση του Αγίου Γεωργίου και η σέρβικη βρύση. Αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα αποτελεί το Δημοτικό σχολείο, στη δυτική πλευρά του χωριού. Πέτρινο, δίπατο με μεγάλες αίθουσες και αρκετούς βοηθητικούς χώρους, όπου κατά καιρούς φιλοξενούνται αξιόλογες εκθέσεις. Το όνομά της η Γαλάτιστα το οφείλει, όπως μας λέει η παράδοση, στη βασίλισσα Γαλάτεια και στον άνδρα της Ανθέμιο, που της έχει δώσει το όνομα Ανθεμούς. Η ονομασία Γαλάτιστα έχει πολλές εκδοχές. Μία λέει ότι προέρχεται από τα γάλατα αφού η περιοχή είχε ανέκαθεν πλούσια κτηνοτροφική δραστηριότητα. Μία άλλη αναφέρει ότι η Γαλάτιστα πήρε το όνομά της από τον Πύργο της που έχτισαν Ενετοί με σκοπό να φιλοξενήσει εξόριστους κατάδικους του Γαλατά (παράλια Κωνσταντινούπολης) αλλά αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως παρατηρητήριο και φρούριο. Ο Πύργος της Γαλάτιστας χτίστηκε πριν από το χωριό (13ος αιώνας μ.Χ.). Στον Πύργο υπάρχουν εντοιχισμένα αρχιτεκτονικά μέλη Χριστιανικού ναού. Η παλιότερη μαρτυρία που σχετίζεται με την περιοχή της Γαλάτιστας βρίσκεται σε κώδικα της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, που εκδόθηκε στις 14 Μαρτίου του 897. Στις 7 Οκτωβρίου του 1912, τα χωριά της Χαλκιδικής έδιωξαν τις τουρκικές φρουρές και κήρυξαν την ένωση με την Ελλάδα. Το 1928 το χωριό μετονομάστηκε σε «Ανθεμούς» και το 1936 πήρε οριστικά το όνομα «Γαλάτιστα». Στην Δημοτική κοινότητα της Γαλάτιστας ανήκουν οι οικισμοί Αγία Αναστασία, Κιουρκτσόγλου & Πρινοχώρι.

Ιστορία
(History)

Saturday, March 21, 2020
Στην περιοχή της Γαλάτιστας, εντοπίζονται προϊστορικές εγκαταστάσεις και μεταγενέστερες στις θέσεις Αγία Παρασκευή, Αγία Τριάδα και Καρακόλι. Κοντά στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, πιστεύεται ότι βρισκόταν η αρχαία πόλη Ανθεμούς, που υπήρξε πρωτεύουσα της ομώνυμης ιστορικής περιοχής της Ανθεμούς. Η πόλη και η ευρύτερη περιοχή ενσωματώθηκαν στο Μακεδονικό Βασίλειο έπειτα από την παραχώρηση των Περσών και ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αμύντας Α' τη δώρισε στον τύραννο Ιππία, γιο του Πεισίστρατου, χωρίς όμως να δεχτεί ο τύραννος την προσφορά. Το Κοινό των Χαλκιδέων καταλαμβάνει την περιοχή την περίοδο 390 με 380 π.Χ., για να επέμβουν το 379 π.Χ. οι Σπαρτιάτες και σύντομα η περιοχή να περιέλθει στην Β' Αθηναϊκή Συμμαχία. Το 356 π.Χ. ο Φίλιππος Β' διώχνει της Αθηναϊκή Φρουρά του Ανθεμούντα και την παραδίδει στους Χαλκιδείς. Το 1949 στην περιοχή βορειοανατολικά της Γαλάτιστας, στη θέση Τούμπα, ανακαλύφθηκε πολύ σημαντική μαρμάρινη επιγραφή του 3ου π.Χ. αιώνα. Επίσης έχουν ανακαλυφθεί από τον ερευνητή Λουδοβίκο Ντουσέσν (Louis Duchesne) ρωμαϊκές επιγραφές στις θέσεις Αγία Παρασκευή, Άγιο Νικόλαο και σε μια κρήνη του οικισμού ενώ τμήματα οικοδομικών λειψάνων της αρχαιότητας υπάρχουν σε εκκλησίες της πόλης.
Στη μέση του οικισμού βρίσκεται ο Πύργος της Γαλάτιστας, μεσαιωνική οχύρωση (13ος-14ος αιώνας) με βενετική οχυρωματική τεχνοτροπία που φέρεται να έδωσε το όνομά του στην κωμόπολη. Οι δυο πέτρινοι νερόμυλοι της περιοχής χρονολογούνται την ίδια περίοδο κατασκευής του πύργου. Μετά την οθωμανική κατάκτηση, στην απογραφή του 1445, η Γαλάτιστα έχει πληθυσμό 134 οικογένειες (πάνω από 350 κάτοικοι) και άρχων του ζεαμετιού ήταν ο Ντεφτεντάρ Μουράτ Μπέη. Το 1500, αποτέλεσε κτήση του βεζίρη Ισάκ Πασά, ο οποίος χρησιμοποίησε την φορολογία της περιοχής του για να χτίσει το Αλατζά Ιμαρέτ και τον Μερτνεσέ στη Θεσσαλονίκη. Η Γαλάτιστα αποτελούσε έναν από τα αυτοδιοίκητα Μουκατά των Δώδεκα Μαντεμοχωρίων ή Κοινόν του Μαδεμίου, μιας περιοχής στην οποία είχαν παραχωρηθεί προνόμια λόγω της εκμετάλλευσης των μεταλλείων της βορειοανατολικής Χαλκιδικής, καταστώντας την ως μία από τις πιο πλούσιες κωμοπόλεις της Χαλκιδικής, καθώς λόγω της οικονομικής της δύναμης, λαμβάνοντας υπόψη την φορολογία που καταβάλει. Στην οθωμανική απογραφή του 1519, η Γαλάτιστα έχει 415 νοικοκυριά (πάνω από 1037 κατοίκους), ενώ στην αντίστοιχη του 1568, η κωμόπολη έχει 647 νοικοκυριά (πάνω από 1.600 κατοίκους). Το 1638, μεταφέρεται η επισκοπή Αρδαμερίου από το Αρδαμέρι Θεσσαλονίκης στην Γαλάτιστα και η επισκοπή λαμβάνει τον τίτλο Αρδαμερίου και Γαλατίστης, καθιστώντας την Γαλάτιστα για πρώτη φορά έδρα επισκοπής.
Σπουδαίος αγωνιστής της Ελληνικής επανάστασης του 1821 από τη Γαλάτιστα ήταν ο Γεώργιος Δημητρίου που πολέμησε εκτός από τη Χαλκιδική και στα Δερβενάκια, στην Κάρυστο, στην Τρίπολη και αλλού υπό τη διοίκηση διάφορων καπεταναίων όπως του Χατζηχρήστου, του Φαβιέρου, του Γιάννη Κώστα, του Αναστάσιου Καρατάσου, του Χατζηπέτρου και του Βλαχόπουλου. Στο χωριό εργάστηκαν τοπικοί περίφημοι αγιογράφοι τον 19ο αιώνα, κοσμώντας τις εκκλησίες της Γαλάτιστας με την τέχνη τους, καθώς και σε άλλες στην Χαλκιδική και στο Άγιο Όρος.

Αξιοθέατα-Εκδηλώσεις
(Sights-Events)

Friday, February 21, 2020
Αν κάτι υπάρχει σε αφθονία στη Γαλάτιστα είναι οι πολλές εκκλησίες και τα ξωκκλήσια. Σε πολλές από αυτές τελούνται ειδικές λειτουργίες κατά την ονομαστική εορτή του εκάστοτε Αγίου αλλά και γάμοι και βαφτίσεις. Οι δύο ενορίες που υπάρχουν σήμερα στη Γαλάτιστα είναι της Παναγίας και του Αγίου Γεωργίου ή αλλιώς οι «σκαλωτάδες» και οι «μαζωτάδες» που έκαναν 2 διαφορετικές καμήλες στο αντίστοιχο έθιμο. Ο μεγάλος αριθμός των εκκλησιών είναι αποτέλεσμα τόσο του έντονου θρησκευτικού συναισθήματος των Γαλατισταίων όσο και της ανάγκης για προστασία των περιουσιών τους κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας όπου λειτουργούσαν 6 ενορίες ! Είναι γνωστό ότι οι Έλληνες χάριζαν στα βακούφια των ορθόδοξων εκκλησιών την περιουσία τους για να μην καταλήξει στη λεηλασία από τους κατακτητές. Την εποχή εκείνη η Γαλάτιστα ήταν η έδρα της μητρόπολης με την ονομασία «Μητρόπολή Αρδαμερίου και Γαλατίστης». Αργότερα, μετά το 1936, μετονομάστηκε σε «Μητρόπολη Ιερισσού, Αρδαμερίου και Αγίου Όρους» και η έδρα μεταφέρθηκε στην Αρναία Χαλκιδικής. Οι εκκλησίες είναι ο Ι. Ν. Κοίμησης Θεοτόκου (Παναγίας) (1835) Ενοριακός, ο Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου (1813 ανακαίνιση 1832), ο Ι. Ν. Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (1835 ανακαίνιση 1872), ο Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής (1815 ανακαίνισή 1835), ο Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου & Αγίου Χαραλάμπους (1816 ανακαίνιση 1895) Ενοριακός και ο Ι. Ν. Αγίου Νικολάου (1842). Μερικά από τα εξωκλήσια της Γαλάτιστας είναι: Αγία Παρασκευή (1869, πανηγύρι Αγίας Παρασκευής, 26 Ιουλίου), Άγιοι Ανάργυροι (1884, πανηγύρι Αγίων Αναργύρων, 1 Ιουλίου), Παλιά Αγία Τριάδα (1915, περιοχή Δαδκό), Προφήτη Ηλία (Άη Λιας) (1943), Αγία Τριάδα (εντός χωριού), Αγία Κυριακή (1869) περιοχή Λεύκο, Αγίου Γεωργίου (ανακαίνιση 1956) (πανηγύρι Αγίου Γεωργίου, 23 Απριλίου), Αγίου Χριστοφόρου & Αγίας Βαρβάρας (1872). Η καταστροφή του χωριού το 1821, δικαιολογεί το γεγονός ότι οι ναοί της Γαλάτιστας είναι μεταγενέστεροι, αλλά είναι τοποθετημένοι στις θέσεις των ερειπίων των κατεστραμμένων εκκλησιών.
Ο μεσαιωνικός Πύργος της Γαλάτιστας είναι επισκέψιμος σε σχέση με τους υπόλοιπους αρχαιολογικούς χώρους κοντά στην κωμόπολη που στερούνται κατάλληλης υποδομής. Το ιδιαίτερο κτήριο του Δημαρχείου στην πλατεία Χατζούδη κατασκευάστηκε τέλη του 1940 - αρχές του 1950. Αυτό που θα σας εντυπωσιάσει σίγουρα είναι οι πανέμορφες κρήνες της Γαλάτιστας, που ορίζουν κάθε χώρο συνάντησης και τα τελευταία χρόνια, ορισμένες εξ αυτών, έχουν αποκτήσει έναν άλλο χαρακτήρα, δίνοντας χρώμα στο χωριό. Μάλιστα η φήμη τους έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Χάρη στη δράση «Η τέχνη στις πλατείες» του Πολιτιστικού Συλλόγου Τεχνών «Οι Ανθεμούσες», γυναίκες, μέλη του Συλλόγου, με την υποστήριξη του Δήμου ζωγράφισαν τις βρύσες του χωριού που δεν ήταν πετρόκτιστες. Όσο για τις πετρόκτιστες, τις διακόσμησαν με ζωγραφισμένους τενεκέδες. Το ταλέντο και η δράση τους δεν περιορίστηκε εκεί, καθώς ομόρφυναν, -με την άδεια των ιδιοκτητών- και δύο τοίχους κτηρίων του χωριού, οι οποίοι ήταν σε κακή κατάσταση.
Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε έπειτα από συνεννόηση, το Αρχοντικό του Λειβαδιώτη (αρχοντικό του 19ου αιώνα της Γαλάτιστας με κατώγι με κελάρια και αποστακτήριο), καθώς και το Εργαστήρι Μουσικών Οργάνων. Πολύ κοντά βρίσκεται επίσης και η Μονή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας. Αν επισκεφθείτε τη Γαλάτιστα μη χάσετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε το Παραδοσιακό Κελάρι. Η Αποσταγματοποιία - Ποτοποιία Ανθεμούς είναι μία οικογενειακή επιχείρηση που εδώ και 30 χρόνια ασχολείται επαγγελματικά με την αμπελουργία, το κρασί και την απόσταξη.
Τα τοπικά παραδοσιακά έθιμα: το έθιμο του «Γάμου της Μανιώς» στις 7 Γενάρη και το έθιμο της «Καμήλας» στις 6 Γενάρη (Θεοφάνια). Επίσης, ένα άλλο παραδοσιακό έθιμο, είναι το κουρμπάνι που γίνεται κάθε χρόνο στην εορτή του Αγίου Αγαπίου, στις 17 Αυγούστου. Άλλες εκδηλώσεις γίνονται στην εορτή της Αγίας Παρασκευής στις 26 Ιουλίου, στην εορτή των Αγίων Αναργύρων στις 1η Ιουλίου και στην κινητή γιορτή του Αγίου Γεωργίου στις 23 Απριλίου. Επίσης, γνωστό είναι το ετήσιο Φεστιβάλ της Γαλάτιστας που διοργανώνει η Νεολαία Γαλάτιστας το πρώτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου.

Ι. Μονή Αγίας Αναστασίας Φαρμακολυτρίας
(Agia Anastasia Monastery)

Friday, February 21, 2020
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΙΔΡΥΣΗΣ: 888 μ.Χ.
● ΙΔΡΥΤΕΣ: Βυζαντινή Αυτοκράτειρα Θεοφανώ
● ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ: Ορθόδοξη Εκκλησία
● ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ: Ελληνική
● ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ: Αγία Αναστασία
● ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ: 22 Δεκεμβρίου
● ΑΠΟΓΡΑΦΗ 2011: 4
● ΤΗΛΕΦΩΝΟ: +302396022440
● ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ: https://www.moniagiasanastasias.gr/
● e-mail: info@moniagiasanastasias.gr
● ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: 57006 Βασιλικά, 32ο χλμ. Θεσσαλονίκης-Πολυγύρου, Χαλκιδική
● GPS (Γεωγραφικό Πλάτος & Μήκος τοποθεσίας): 40.490757, 23.203542

Το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας, είναι χτισμένο στη νότια πλαγιά της οροσειράς Χορτιάτη - Χολομώντα, πάνω και σε απόσταση 4 χλμ. από την κωμόπολη των Βασιλικών του Νομού Θεσσαλονίκης, αριστερά της δημοσίας οδού Θεσσαλονίκης-Πολυγύρου και Αρναίας-Ιερισσού-Αγίου Όρους. Πρόκειται για παλιό μοναστήρι, παλιότερο ακόμη και από τις μονές του Αγίου Όρους. Ιδρύθηκε στα τέλη του 9ου αιώνα από τη Βυζαντινή Αυτοκράτειρα Θεοφανώ, σύζυγο του Λέοντος Στ΄ του Σοφού, της δυναστείας των Μακεδόνων προς τιμή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας που μαρτύρησε το 304 μ.Χ. κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού.
Η ιδρύτρια και κτητόρισσα της Ι. Μονής έχει ήδη ανακηρυχθεί Αγία, η δε θαυμάσια μεγάλη εικόνα της κοσμεί το τέμπλο του καθολικού της Μονής, δίπλα σε εκείνη της Αγίας Αναστασίας. Όταν ολοκληρώθηκε το χτίσιμο του μοναστηριού, η Αυτοκράτειρα εκτός από τα πολλά δώρα με τα οποία το πλούτισε (πολλά κτήματα, κειμήλια κ.ά.) το προίκισε με την κάρα και με άλλα οστά της Αγίας Αναστασίας σε πολύτιμη λειψανοθήκη. Αργότερα, την μονή επανίδρυσε ο Άγιος Θεωνάς το 1522 όταν ήταν εγκαταλελειμμένη και ερειπωμένη. Ο Άγιος Θεωνάς εκοιμήθη εν Κυρίω το 1541 και ετάφη εις την Ιερά Μονή. Η ακμή του μοναστηριού παρουσιάζεται κατά την περίοδο της οθωμανικής κατάκτησης όπου η μονή αναπτύσσεται πνευματικά και οικονομικά, καθώς εμφανίζει στην κατοχή της αγροτικές εκτάσεις στην βόρεια Ελλάδα, την Βλαχία και την Ρωσία. Η μονή καταστρέφεται το 1789. Συμμετέχει στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 και στέλνει ιδιόκτητα εμπορικά πλοία στην ναυμαχία του Κορωναίου Κόλπου. Καταστρέφεται μαζί με τα υπόλοιπα χωριά της περιοχής κατά την καταστολή της επανάστασης στις 12 Ιουνίου. Ανοικοδομείται το 1832 για να φτάσει στις αρχές του 20ου αιώνα να έχει 20 μοναχούς.
Η ιστορία της Μονής είναι συνυφασμένη με τους αγώνες του έθνους μας για την ανεξαρτησία. Στον τόπο κάτω από το Μοναστήρι και πλησίον των Βασιλικών έγινε τον Ιούνιο του 1821 η φονική μάχη, στην οποία οι Χαλκιδικιώτες με αρχηγό τον καπετάν Χάψα πολέμησαν με άφθαστο ηρωισμό εναντίον των Οθωμανών και έπεσαν όλοι μέχρις ενός στο πεδίο της τιμής, γράφοντας με το αίμα τους μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας της Χαλκιδικής και του Ελληνισμού. Ένα μεγαλοπρεπές μνημείο ανηγέρθη το 1998 και υψώνεται σήμερα στο χώρο της θυσίας, με φροντίδα και δαπάνη του Παγχαλκιδικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης «Ο Αριστοτέλης». Εκεί, μέσα σε απέριττο οστεοφυλάκιο, φυλάσσονται τα οστά των ηρώων. Κάθε χρόνο τον Ιούνιο, μετά το θρησκευτικό μνημόσυνο στο καθολικό του Μοναστηριού, καταθέτονται στέφανοι τιμής και δόξας.
Τον 20ο αιώνα το Μοναστήρι έγινε ξακουστό κι από τη λειτουργία σ’ αυτό της περίφημης «Εκκλησιαστικής Σχολής της Αγίας Αναστασίας», που ιδρύθηκε το 1918 από το Δεσπότη Κασσανδρείας Ειρηναίο και λειτούργησε μέχρι το 1971, δίνοντας την ευκαιρία να σπουδάσουν δωρεάν εκατοντάδες φτωχά παιδιά, κυρίως από τη Χαλκιδική κι από άλλα μέρη της Ελλάδας. Σ’ αυτήν δίδαξαν σπουδαίοι και ονομαστοί καθηγητές. Οι μαθητές της Σχολής ήταν οικότροφοι του Μοναστηριού για όλα τα χρόνια της φοίτησής τους. Η Σχολή για 53 χρόνια υπήρξε φάρος της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.
Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας υπάγεται πνευματικά και διοικητικά απ’ ευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο υπό την πνευματική καθοδήγηση και ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου. Μετόχιο της Μονής είναι ο Ναός της Παναγίας Φανερωμένης στη Νέα Σκιώνη Χαλκιδικής με τοιχογραφίες του 16ου αιώνα.

Οικισμός Αγία Αναστασία
(Agia Anastasia Settlement)

Friday, February 21, 2020
Η Αγία Αναστασία είναι χωριό της δημοτικής κοινότητας Γαλατίστης, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Ανθεμούντος, του δήμου Πολυγύρου, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Χαλκιδικής, στην περιφέρεια Μακεδονίας, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Χαλκιδικής του νομού Χαλκιδικής, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονίας.
Είναι πεδινό χωριό στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού Χαλκιδικής. Βρίσκεται πάνω στην επαρχιακή οδό που συνδέει τον Πολύγυρο με την Περιφερειακή Οδό Θεσσαλονίκης στη διασταύρωση Θέρμης, από την πλευρά του (Χορτιάτη και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 125. Απέχει περίπου 31 χλμ. ΒΔ. του Πολύγυρου.
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1928 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Γαλατίστης του νομού Χαλκιδικής. Καταργήθηκε το 1940, και επανασυστάθηκε το 1991. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Γαλατίστης και προσαρτήθηκε στον δήμο Ανθεμούντα. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Ανθεμούντα και προσαρτήθηκε στον δήμο Πολυγύρου. Αποτελείται από τρία τμήματα και καταλαμβάνει έκταση που ανήκε στην Μονή Αγίας Αναστασίας από δωρεά της αυτοκράτειρας του Βυζαντίου Θεοφανούς, ιδρύτριας του μοναστηριού. Ο Πληθυσμός Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ανέρχεται στους 116 κατοίκους.

Οικισμός Κιουρκτσόγλου
(Kiourtsoglou Settlement)

Friday, February 21, 2020
Ο οικισμός Κιουρκτσόγλου βρίσκεται στα βορειοδυτικά όρια της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής με την Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης σε υψόμετρο 72 μέτρα και την περιοχή της αρχαίας Ανθεμούσσας. Απέχει περίπου 29 χλμ. ΝΑ. από την Θεσσαλονίκη και 33 χλμ. Δ.-ΒΔ. από τον Πολύγυρο (έδρα του δήμου). Δυτικά είναι τα Βασιλικά, ανατολικά η Αγία Αναστασία, νοτιοανατολικά ο Γαλαρινός ενώ στη νοτιοδυτική πλευρά του χωριού περνάει η ΕΟ Θεσσαλονίκης - Πολυγύρου και ο χείμαρρος Ανθεμούς. Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται για πρώτη φορά επίσημα το 1991 να απογράφεται στην κοινότητα Γαλατίστης. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, μαζί με τη Γαλάτιστα, την Αγία Αναστασία, το Πρινοχώρι καθώς και τη Μονή Αγίας Αναστασίας Φαρμακολυτρίας, αποτελούν την κοινότητα Γαλατίστης που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Ανθεμούντα του Δήμου Πολυγύρου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει ως πληθυσμό 177 κατοίκους.

Οικισμός Πρινοχώρι
(Prinochori Settlement)

Friday, February 21, 2020
Θέση: Πρόκειται για μικρό οικισμό στo Bόρειο όριο της ηπειρωτικής, ορεινής Χαλκιδικής, κοντά στην Γαλάτιστα.
Περιβάλλον: Πρόκειται για το χαρακτηριστικό περιβάλλον της ορεινής Χαλκιδικής, με τις ήπιες καμπύλες επιφάνειες του Χολομώντα.
Ιστορία: Το παλαιότερο όνομα του οικισμού ήταν Αβανλήδες. Το σχέδιο του οικισμού και το αρχικό όνομά του μαρτυρεί την κατοίκησή του από την εποχή της τουρκοκρατίας.
Προέλευση κατοίκων: Πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία.
Προέλευση γης: Προήλθε από την αγροτική αποκατάσταση γηγενών και προσφύγων.
Δημιουργία και εξέλιξη: Η διανομή του αγροκτήματος έγινε το 1934 οπότε στον οικισμό αποδόθηκε ο αριθμός 52, κατά την αρίθμηση των αγροτεμαχίων. Η αποτύπωση του οικισμού έγινε μόλις το 1975. Ο σχεδιασμός έγινε για να τακτοποιήσει κατά κάποιο τρόπο προηγούμενες ιδιοκτησίες και ένα άτυπο σχέδιο που προυπήρχε από την εποχή λειτουργίας της ΕΑΠ. Το Πρινοχώρι δεν αναπτύχθηκε οικιστικά και οικονομικά. Η πιθανότερη αιτία για αυτό ήταν ο ορεινός χαρακτήρας του και η δυσπρόσιτη θέση του.
Οργάνωση οικισμού: Πρόκειται για οικισμό που βρίσκεται ανάμεσα σε ρέματα και αναπτύσσεται σε μήκος, με κατεύθυνση από ΒΔ προς ΝΑ. Την κατεύθυνση αυτή έχουν και οι κύριοι οδοί του οικισμού. Δεν πρόκειται όμως για οδούς παράλληλους, καθώς δεν υπάρχει σχεδιασμός με βάση ένα κάνναβο. Οι δρόμοι έχουν διάφορες διευθύνσεις και τα Οικοδομικά Τετράγωνα όσο και τα οικόπεδα έχουν ποικίλα σχήματα και μεγέθη. Η δομή που παρουσιάζει ο οικισμός προσομοιάζει με αυτή των παραδοσιακών οικισμών. Ο συνολικός αριθμός των Οικοδομικών Τετραγώνων είναι 19. Ο αριθμός των οικοπέδων σε κάθε Ο.Τ. δεν είναι σταθερός. Ο οικισμός περιορίστηκε στα όρια του 52 αγροτεμαχίου, όπως είχε προγραμματισθεί από την αρχή.
Ι. Ναός: Αγίων Αναργύρων
Απογραφή 1928: 80 Κάτοικοι
Απογραφή 2011: 1 Κάτοικος

Φωτογραφίες Ι. Μ. Αγίας Αναστασίας
(Photo Gallery of Agia Anastasia Monastery)

Φωτογραφίες Μνημείου Καπετάν Χάψα
(Photo Gallery of Captain Chapsas Monument)

Παλιές Φωτογραφίες Ι. Μ. Αγίας Αναστασίας
(Old Photos of Agia Anastasia Monastery)

Φωτογραφίες Οικισμού Πρινοχωρίου
(Photo Gallery of Prinochori Settlement)


ΕΡΕΥΝΑ, ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ & ΚΕΙΜΕΝΩΝ-ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ:


Βαγγέλης Κατσαρίνης
Ηλεκτρονικός - Κατασκευαστής Ιστοσελίδων Διαδικτύου
© Sunspot Web Design 2015-2024 ® 

Φωτογραφίες Γαλάτιστας
(Photo Gallery of Galatista)

Παλιές Φωτογραφίες Γαλάτιστας
(Old Photos of Galatista)

Sunspot Web Design
© Sunspot Web Design 2015-2024 ®

Τηλέφωνα επικοινωνίας :
+302374023330 & +306946676500
Υπεύθυνοι ιστοσελίδας :
Μαίρη Παπαδοπούλου & Βαγγέλης Κατσαρίνης
ΕΔΡΑ : Κασσάνδρεια Χαλκιδικής
e-mail :
Σαν την Χαλκιδική... δεν έχει !
Wednesday, May 19, 2021
Φως, ήλιος, καυτό αεράκι, θάλασσα, απέραντο γαλάζιο, μαγευτικές ακρογιαλιές, υπέροχες παραλίες, νησάκια λουσμένα στο χρώμα, ο ήχος των τζιτζικιών, βαρκάδες, παιχνίδια στην άμμο, βουτιές από ψηλούς βράχους, μακροβούτια, εξερεύνηση με μάσκα και βατραχοπέδιλα, βόλτες με θαλάσσιο ποδήλατο, θαλάσσια σπορ, μάζεμα κοχυλιών, ατελείωτα ηλιοβασιλέματα, φεγγαρόστρατες με πανσέληνο, μουσική, συναυλίες, ζεστές νύχτες κάτω από τα αστέρια, θερινό σινεμά, μουσική και χορός, φεστιβάλ, βόλτα στους αρχαιολογικούς χώρους, βυζαντινοί πύργοι και εκκλησίες, ουζάκι και ρετσίνα, τσίπουρο με μύδια αχνιστά, χταποδάκι στα κάρβουνα, ψάρια στην σχάρα με παγωμένη Μαλαγουζιά, πράσινες ελιές Χαλκιδικής, λιαστές ντομάτες, υποβρύχιο βανίλια, σπιτική παγωμένη βυσσινάδα, καρπούζι, σταφύλι, παγωμένος φραπέ, δροσερά κοκτέιλ στο κύμα συνδυασμένα με την Ελληνική φιλοξενία κάνουν την Χαλκιδική έναν από τους πρώτους τουριστικούς προορισμούς για εκατομμύρια ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο !

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση
και γενικά η αναπαραγωγή των κειμένων της ιστοσελίδας, με οποιοδήποτε μέσο ή τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά, χωρίς γραπτή άδεια του δημιουργού. Οι φωτογραφίες αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του Sunspot Web Design, βάσει του νόμου 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το νόμο 100/1975). Σημειώνεται ότι η πνευματική ιδιοκτησία αποκτάται χωρίς καμία διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της. Εάν επιθυμείτε να χρησιμοποιήσετε μία ή περισσότερες από τις φωτογραφίες για παρουσίαση σε έντυπο μέσο ή ιστοσελίδα, υποχρεούστε να αναφέρετε στην ίδια σελίδα και σε ευκρινές σημείο με link το website: ως πηγή των εικόνων.

Find us on Facebook
Kassandra Halkidiki
Kassandra Hotels