τεχνίτης

Ancient Greek

Etymology

From τέχνη (tékhnē, “craft”) +‎ -ῑ́της (-ī́tēs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /té.kʰnǐː.tɛːs/ → /ˈteˈxni.tis/ → /ˈteˈxni.tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /té.kʰnǐː.tɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈteˈkʰni.te̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈteˈxni.tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈteˈxni.tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈteˈxni.tis/

Noun

τέχνῑ́της • (tékhnī́tēs) m (genitive τέχνῑ́του); first declension

1. artisan, craftsman
2. trickster

Declension

First declension of ὁ τεχνῑ́της; τοῦ τεχνῑ́του (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ τεχνῑ́της ho tekhnī́tēs	τὼ τεχνῑ́τᾱ tṑ tekhnī́tā	οἱ τέχνῑται hoi tékhnītai
Genitive	τοῦ τεχνῑ́του toû tekhnī́tou	τοῖν τεχνῑ́ταιν toîn tekhnī́tain	τῶν τεχνῑτῶν tôn tekhnītôn
Dative	τῷ τεχνῑ́τῃ tôi tekhnī́tēi	τοῖν τεχνῑ́ταιν toîn tekhnī́tain	τοῖς τεχνῑ́ταις toîs tekhnī́tais
Accusative	τὸν τεχνῑ́την tòn tekhnī́tēn	τὼ τεχνῑ́τᾱ tṑ tekhnī́tā	τοὺς τεχνῑ́τᾱς toùs tekhnī́tās
Vocative	τέχνῑτᾰ tékhnīta	τεχνῑ́τᾱ tekhnī́tā	τέχνῑται tékhnītai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “τεχνίτης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Noun

τεχνίτης • (technítis) m (plural τεχνίτες, feminine τεχνίτρια or τεχνίτρα)

1. technician
2. artisan, craftsman

   Synonym: χειροτέχνης (cheirotéchnis)

Declension

declension of τεχνίτης

case     \     number	singular	plural
nominative	τεχνίτης •	τεχνίτες •
genitive	τεχνίτη •	τεχνιτών •
accusative	τεχνίτη •	τεχνίτες •
vocative	τεχνίτη •	τεχνίτες •

Related terms

• αρχιτεχνίτης m (architechnítis, “chief worker”)
• σύντεχνος m or f (sýntechnos, “fellow-craftsman”)
• συντεχνίτισσα f (syntechnítissa, “fellow-craftswoman”)
• τεχνικός (technikós, “technical”)
• τεχνολόγος m or f (technológos, “technologist”)
• and see: τέχνη f (téchni, “craftsmanship, art”)

Further reading

• τεχνίτης on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• τεχνίτης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.