ποιότητα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /poi̯.ó.tɛː.ta/ → /pyˈo.ti.ta/ → /piˈo.ti.ta/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.ó.tɛː.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pyˈo.te̝.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pyˈo.ti.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pyˈo.ti.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈo.ti.ta/

Noun

ποιότητᾰ • (poiótēta) f

1. accusative singular of ποιότης (poiótēs)

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ποιότης (poiótēs), from the accusative singular "τὴν (tḕn) ποιότητα (poiótēta)", from ποιός (poiós), from ποῖος (poîos, “of what kind?”) & semantic loan from French qualité. Equivalent to ποι(ός) (poi(ós)) + -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”).

Pronunciation

• IPA^(key): /piˈo.ti.ta/
• Hyphenation: ποι‧ό‧τη‧τα

Noun

ποιότητα • (poiótita) f (plural ποιότητες)

1. quality, attribute (differentiating property)

   κακής ποιότητας ― kakís poiótitas ― shoddy, of poor quality

Declension

declension of ποιότητα

case     \     number	singular	plural
nominative	ποιότητα •	ποιότητες •
genitive	ποιότητας •,  ποιότητος •	ποιοτήτων •
accusative	ποιότητα •	ποιότητες •
vocative	ποιότητα •	ποιότητες •

Related terms

• ποιόν n (poión)
• ποιοτικός (poiotikós, “qualitative”)
• and see: ποιος (poios, “who?”)