Ακόμη θυμάμαι το δέος που ένιωσα όταν επισκέφτηκα την Αγιά Σοφιά. Ίσως να ήταν και η μοναδική στιγμή στη ζωή μου, που έμεινα με το «στόμα ανοιχτό».
Ένα μνημείο που έχει τεράστια ιστορία, τόσο θρησκευτική όσο και πολιτιστική. Ένα μνημείο που έγινε «παιχνίδι» για την προβολή ισχύος της Τουρκίας, όταν την μετέτρεψε σε τζαμί.
Πάλι με χρόνια με καιρούς… πάλι δικά μας θα ‘ναι… not!
Ασφαλώς και δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να περάσει το κτήριο στα χέρια της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας.
Ασφαλώς έχουμε καταπιεί το γεγονός ότι μετατράπηκε από μουσείο σε τζαμί, γιατί απλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό…
Για όσους δεν γνωρίζουν, να υπενθυμίσω ότι το παγκόσμιο σύμβολο της Ορθοδοξίας, άρχισε να λειτουργεί ως τζαμί στις 24 Ιουλίου 2020, έπειτα από απόφαση του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η Αγία Σοφία έχει εγγραφεί στον κατάλογο των μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 1985. Η Unesco είχε εκφράσει την δυσαρέσκεια της για την μετατροπή σε τζαμί με «συνοπτικές διαδικασίες»… και μέχρι εκεί.
Όμως, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα πληρώσω 25 ευρώ για να δω ξανά την Αγιά Σοφιά. Θα μου πεις… εδώ πληρώνεις για την Ακρόπολη, που ως Ελληνίδα δεν θα έπρεπε γιατί ανήκει στην πολιτιστική κληρονομιά σου. Σωστά το λες και συμφωνώ, αλλά είναι ένα άλλο ευαίσθητο θέμα αυτό.
Τι θα ήθελα…
Όνειρο απατηλό, όνειρο μεγάλο, να δω μια φορά γρήγορα αντανακλαστικά από τους Έλληνες διπλωμάτες.
Η άποψη μου είναι πως θα έπρεπε να μεριμνήσουν άμεσα και να ζητήσουν από την γείτονα, όπως οι Τούρκοι υπήκοοι δεν πληρώνουν εισιτήριο γιατί είναι τόπος λατρείας, και οι Έλληνες υπήκοοι να μην πληρώνουν εισιτήριο λόγω ιστορίας.
Δεν υπάρχει περίπτωση η Τουρκία να το δεχτεί, αλλά τουλάχιστον να δείξουμε ότι υψώνουμε ένα ανάστημα.
Ιστορικό
Στις 10 Ιουλίου 2020 το Συμβούλιο της Επικρατείας, το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της Τουρκίας, αποδέχθηκε αίτηση διαφόρων οργανώσεων και ακύρωσε κυβερνητική απόφαση του 1934 (απόφαση του Κεμάλ Ατατούρκ) που απέδιδε στην Αγία Σοφία το καθεστώς μουσείου.
